beyin
121baş-qulaq — is. dan. Sir sifət, görünüş, təhər töhür; şəkil, qiyafə. Baş qulağın düzəlməyib, çox da basıb guruldama; Dinmə, danışma, yat, bala! Sən deyən olmayıb hələ! M. Ə. S.. ◊ Baş qulaq aparmaq, baş qulağı dəng etmək – bax baş beyin aparmaq («başbeyin»… …
122boyanalı — sif. Boyana vurulmuş. Hər adama bir məcməyi verildi və hər məcməyidə bir boşqab boyanalı plov, üstündə quzu soyutması, yanında da sarımsaqlı qatıq və bağır beyin vardı. Ç …
123damaq — 1. is. 1. Ağız boşluğunun üst tərəfi. Damaq səsi dilç. – tələffüz edərkən dilin damağa toxunması nəticəsində çıxan səs. Damaq saitləri. 2. Ağız mənasında. Usta papirosu damağına salıb başladı işini. C. M.. Qüdrət iri barmaqları arasındakı… …
124dimağ — is. <ər.> Beyin. // məc. Ağıl, şüur. Mey gərçi səfa verər dimağə; Axdığı üçün düşər əyağə. F.. Bu sözlər Tanyaya olduqca təsir etdiyindən, onun qəlbində, dimağında bir dəyişiklik törətdi. A. Ş.. Murad gözlərini açdı. Ayağa qalxdı, dimağına… …
125fikrən — z. <ər.> 1. Fikirləşərək, fikirlə, fikrində, zehnində düşünərək. Fikrən bir şey düşünüb demək. – <Firidun> Şəmsiyyənin məqsədini fikrən müəyyən etməyə çalışdı. M. İ.. 2. Beyin, zehin cəhətdən. <Surxay Aydına:> Sən fikrən və… …
126gün — 1. is. bax günəş 1 və 2 ci mənalarda. Gün işığı. Gün çıxar, aləm görər. (Ata. sözü). Gəldi günortaçağı, gün qızarıb yanırdı. S. V.. Gün iki cida boyu qalxmışdı. M. C.. Gün əyilmək – axşama yaxın günəş üfüqdən çəkilmək. Gün lap əyilir, şər qarışır …
127günvurma — is. Günəş şüalarının təsirindən beyin mərkəzinin zədələnməsi. Günvurmadan ölmək. Özünü günvurmadan qorumaq …
128haram — sif. <ər.> 1. İslam dininin ehkamlarına görə yeyilməsinə, işlədilməsinə icazə verilməyən (halal əksi). Haram mal bərəkət tutmaz. (Ata. sözü). <Yaşlı kişi:> Mən tamamilə mövhumatçı bir gəncdim, din və şəriətin haram bildiyi heç bir iş… …
