bergje

  • 1bergen — Vst. std. (8. Jh.), mhd. bergen, ahd. bergan, (gi )bergan, as. gibergan Stammwort. Aus g. * berg a Vst. bergen , auch in gt. bairgan, anord. biarga, ae. beorgan, nwfr. bergje. Aus einer sonst nur im Baltoslavischen bezeugten Verbalwurzel (ig.) *… …

    Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache