benzersiz

См. также в других словарях:

• benzersiz — sf. Benzeri olmayan, eşsiz Zübeyde Hanım da her ana gibi oğlunu eşsiz, benzersiz bir insan görmektedir. H. Taner …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• benzersizleşmek — nsz Benzersiz bir duruma gelmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• benzersizlik — is., ği Benzersiz olma durumu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• bireylik — is., ği, top. b. 1) Bir kimseyi dış gözlemciler gözünde benzersiz, tek kılan özellikler veya bunların tek biçimi 2) fel. Bireyi benzerlerinden ayıran niteliklerin bütünü Sorunları ve titreşimleriyle, çok gelişkin bireyliğiyle bir insan... S.… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• nazirsiz — sf. Benzersiz, eşsiz Evvelce nazirsiz güzel olması lazım gelen yüzü, artık buruşmuş... R. E. Ünaydın …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• teferrüt — is., dü, esk., Ar. teferrud 1) Tek, yalnız olma, herkesten uzaklaşarak yalnız kalma 2) Benzeri bulunmama, benzersiz olma, sivrilme …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• bîbedel — (F. A.) [ لﺪﺑ ﯽﺑ ] eşsiz, benzersiz …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• bîhemtâ — (F.) [ ﺎﺘﻤه ﯽﺑ ] benzersiz …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• bîmisâl — (F. A.) [ لﺎﺜﻡ ﯽﺑ ] benzersiz …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• bînazîr — (F. A.) [ ﺮﻴﻈﻥ ﯽﺑ ] benzersiz …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• ADÎM-ÜN NAZÎR — Eşi, benzeri olmayan. Eşsiz. Benzersiz …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük