benevolentis n c
1benevolent — be|ne|vo|lent [...vɔ...] <aus gleichbed. lat. benevolens, Gen. benevolentis> (veraltet) wohlwollend …
1benevolent — be|ne|vo|lent [...vɔ...] <aus gleichbed. lat. benevolens, Gen. benevolentis> (veraltet) wohlwollend …