bedac

  • 51czerwiec — m II, D. czerwiecwca; lm M. czerwiecwce 1. «szósty z kolei miesiąc w roku, pierwszy miesiąc letni, którego 21 dzień jest najdłuższym dniem w roku» Słoneczny, upalny czerwiec. Wyjechać drugiego czerwca. W dniu piątym czerwca. Mieć urlop w czerwcu …

    Słownik języka polskiego

  • 52doprawić — dk VId, doprawićwię, doprawićwisz, doprawićpraw, doprawićwił, doprawićwiony doprawiać ndk I, doprawićam, doprawićasz, doprawićają, doprawićaj, doprawićał, doprawićany 1. «przygotować do użytku, uprawić» Doprawić ziemię nawozem. 2. «dodać do… …

    Słownik języka polskiego

  • 53empatia — ż I, DCMs. empatiatii, blm psych. «zdolność uczuciowego utożsamiania się z inną osobą; przypisywanie innej osobie uczuć, jakie by ktoś żywił będąc w sytuacji tej osoby» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 54grosz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «setna część złotego; moneta zdawkowa o takiej wartości ; także setna część szylinga austriackiego oraz moneta o takiej wartości; dawniej: srebrna moneta o różnej wartości wybijana w różnych krajach Europy»… …

    Słownik języka polskiego

  • 55lada — I ż IV, CMs. ladadzie; lm D. lad 1. «stół sklepowy, kontuar» Siedzieć, stać, uwijać się za ladą. ∆ Lada chłodnicza «lada sklepowa z gablotką zaopatrzona w chłodziarkę» ◊ Sprzedawać coś pod ladą, spod lady «będąc ekspedientem sprzedawać po kryjomu …

    Słownik języka polskiego

  • 56letniak — m III, D. a, N. letniakkiem; lm M. i 1. pot. «letni domek poza miastem, wykorzystywany do celów wypoczynkowych» 2. tylko w lm, przestarz. → letnisko 3. DB. a; lm M. ci letniakacy, te i, DB. ów przestarz. → letnik na letniaka pot. «będąc lekko,… …

    Słownik języka polskiego

  • 57lustro — n III, CMs. lustrotrze; lm D. lustroter 1. «tafla szkła pokrytego na spodniej powierzchni warstwą srebra lub aluminium, mająca właściwość odbijania znajdujących się przed nią przedmiotów, używana jako przedmiot toaletowy (do przeglądania się), do …

    Słownik języka polskiego

  • 58miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …

    Słownik języka polskiego

  • 59młodo — młodziej 1. «we wczesnych latach życia; będąc młodym, w młodym wieku; za młodu, w młodości» Ożenić się, wyjść za mąż, umrzeć młodo. 2. «tak jak osoba młoda; młodzieńczo» Czuć się, ubierać się, wyglądać młodo. Ma 40 lat, ale wygląda młodziej …

    Słownik języka polskiego

  • 60mniemanie — n I 1. rzecz. od mniemać. 2. lm D. mniemanieań «przekonanie, sąd, opinia» Dobre, złe, powszechne mniemanie o kimś, o czymś. Podważyć czyjeś mniemania. Rozpowszechniać jakieś mniemanie. Utwierdzić kogoś w jakimś mniemaniu. Utarło się jakieś… …

    Słownik języka polskiego