barwnie

  • 1barwnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczając się różnymi kolorami; kolorowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Barwnie ubrane przedszkolaki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2barwnie — barwnieej przysłów. od barwny Barwnie ubrany tłum. Serweta barwnie haftowana. przen. «interesująco, żywo, obrazowo» Barwnie opowiadać o czymś, opisywać coś …

    Słownik języka polskiego

  • 3rysować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rysowaćsuję, rysowaćsuje, rysowaćany {{/stl 8}}– narysować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przedstawiać wizerunek, plan czegoś za pomocą kresek, linii; kreślić, wykreślać, szkicować : {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4gorset — m IV, D. u, Ms. gorsetecie; lm M. y 1. «szeroki, obcisły pas usztywniony fiszbinami lub prętami stalowymi, uciskający dolną część klatki piersiowej i brzuch, noszony w celu nadania figurze wysmukłości, używany przez kobiety od XVI do początków XX …

    Słownik języka polskiego

  • 5jarzyć się — ndk VIb, jarzyć sięrzy się, jarzyć sięrzył się 1. «żarząc się świecić słabym blaskiem» Papieros jarzył się w ciemności. Jarzące się węgle w popielniku. 2. «błyszczeć się, lśnić w jasnym oświetleniu lub jako jasne, oświetlone punkty, miejsca» Staw …

    Słownik języka polskiego

  • 6jaskrawić się — ndk VIa, jaskrawić sięwi się, jaskrawić sięwił się «odbijać się jaskrawo od tła, wyglądać barwnie, jaskrawo» Niebo jaskrawi się czerwienią. Łąki jaskrawiły się w słońcu …

    Słownik języka polskiego

  • 7kodeks — m IV, D. u, Ms. kodekssie; lm M. y 1. «zbiór usystematyzowanych i opartych na wspólnych zasadach przepisów, dotyczących jednej gałęzi prawa, regulujący określoną dziedzinę stosunków społecznych, wydawany zwykle w formie ustawy» Kodeks cywilny,… …

    Słownik języka polskiego

  • 8kogut — m IV, DB. a, Ms. kogutucie; lm M. y 1. «samiec kury domowej; także samiec bażanta, cietrzewia i większości innych kuraków» Barwnie upierzony kogut. Pianie koguta. Walki kogutów. Zaperzyć się jak kogut. przen. pot. lm DB. ów a) «mężczyzna… …

    Słownik języka polskiego

  • 9kogutek — m III, DB. kogutektka, N. kogutektkiem; lm M. kogutektki 1. «mały, młody kogut ptak» Do nóg jej biegło ptastwo: stąd kury szurpate toczą się kłębkiem, stamtąd kogutki czubate. (Mickiewicz) 2. «jakikolwiek przedmiot w kształcie koguta, np.… …

    Słownik języka polskiego

  • 10malowniczy — 1. «efektowny pod względem malarskim, piękny, barwny» Malownicza dolina, droga. Malowniczy krajobraz, widok. 2. «odtwarzający coś barwnie, efektownie, po malarsku; wyrazisty, obrazowy» Malowniczy opis podróży. Malownicze opowiadanie …

    Słownik języka polskiego