balustrada

  • 61balustradowy — przym. od balustrada Balustradowe zakończenie dachu. Ogrodzenie balustradowe …

    Słownik języka polskiego

  • 62chór — m IV, D. u, Ms. chórze; lm M. y 1. «zespół śpiewaków wykonujących wspólnie utwór muzyczny, często z towarzyszeniem instrumentów» Chór męski, żeński, chłopięcy, dziecięcy, mieszany. Chór jednogłosowy, wielogłosowy, polifoniczny. Chór amatorski,… …

    Słownik języka polskiego

  • 63kratka — ż III, CMs. kratkatce; lm D. kratkatek 1. «niewielka, mała krata (drewniana lub metalowa)» Balustrada z kratkami. Po kratkach pięły się róże. ∆ techn. Kratka wentylacyjna «ażurowa osłona otworu wentylacyjnego» ◊ Dostać się, pójść za kratki; być… …

    Słownik języka polskiego

  • 64loża — ż II, DCMs. lożaży; lm D. lóż 1. «wydzielona, reprezentacyjna część sali widowiskowej w formie niewielkiego balkonu lub wnęki z balustradą, przeznaczona dla kilku osób» Loża teatralna, cyrkowa. Loża rządowa. ∆ Loża honorowa «loża przeznaczona dla …

    Słownik języka polskiego

  • 65poręcz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. «pręt, listwa drewniana, metalowa, z plastyku lub innego tworzywa, zwykle wsparta na pionowych słupkach, oddzielająca coś lub służąca jako osłona i oparcie, np. wzdłuż schodów; pozioma część balustrady; balustrada …

    Słownik języka polskiego

  • 66portfenetr — m IV, D. u, Ms. portfenetrtrze; lm M. y archit. «okno sięgające do podłogi, czasem wychodzące na płytki balkonik, zabezpieczone zewnętrzną balustradą lub niską kratą, charakterystyczne zwłaszcza dla architektury pałacowej w. XVII XIX» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 67prezbiterium — n VI; lm M. prezbiteriumria, D. prezbiteriumriów rel. «w kościołach rzymskokatolickich: część kościoła, w której się znajduje wielki ołtarz, przeznaczona zasadniczo dla duchowieństwa, oddzielona zwykle od reszty kościoła balustradą» ‹łac. z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 68schody — blp, D. schodydów 1. «konstrukcja, będąca zwykle częścią budowli, składająca się z szeregu stopni, często z poręczami, umożliwiająca przechodzenie z jednego poziomu na inny» Betonowe, drewniane, kamienne schody. Główne, wewnętrzne, kręte, strome …

    Słownik języka polskiego

  • 69taras — m IV, D. u, Ms. tarassie; lm M. y 1. «odkryta, płaska część budynku, otoczona balustradą, umieszczona na parterze (często połączona schodami z ogrodem), na piętrze lub na płaskim dachu» Willa z tarasem. Wyjść na taras. Siedzieć, opalać się na… …

    Słownik języka polskiego

  • 70trabozan — trabòzan m (ob. mn) DEFINICIJA reg. široki kočić kojim se ograđuje stubište, balkon i sl.; balustrada ETIMOLOGIJA tur. tırabozan, tırabzun …

    Hrvatski jezični portal