baal

  • 101Baal-gad — BAAL GAD, soll eine Gottheit der Syrer gewesen seyn, und vermuthlich die Sonne oder das Glück vorgestellet haben, wovon denn eine Stadt am Berge Hermon den Namen erhalten hat. Calm. bibl. Wörterb. 458 S. Es läßt sich aber nicht mit Zuverläßigkeit …

    Gründliches mythologisches Lexikon

  • 102Baal-zamen, Beel-semen — BAAL ZAMEN, BEEL SEMEN, der Herr des Himmels, der die erste Gottheit war, welche die Phönicier anbetheten, und wofür sie die Sonne hielten. Philo ap. Euseb. Præp. Ev. L. I. c. 10. p. 33 …

    Gründliches mythologisches Lexikon

  • 103Baal-perazim —    Baal having rents, bursts, or destructions, the scene of a victory gained by David over the Philistines (2 Sam. 5:20; 1 Chr. 14:11). Called Mount Perazim (Isa. 28:21). It was near the valley of Rephaim, west of Jerusalem. Identified with the… …

    Easton's Bible Dictionary

  • 104BAAL-GAD — nomen montis sub monte Hermon. Ios. c. 11. v. 17. Latine dominus exercitûs …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 105BAAL-HAZOR — locus infra Ephraim urbem Beniamin. 2. Sam. c. 13. v. 23. Latine dominantis atrium, aut soenum …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 106BAAL-HERMON — mons circa Libanum. Iudic. c. 3. v. 3. Latine possessor destructionis. Est in tribu Manasse, trans Iordanem ad Solis ortum, e regione Pancadis et Libani, i finibus Palaestinae, situs, ad quem usque terra filiorum Israel, dimidiaeque tribus… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 107BAAL-JADA — filius David. 1. Paral. c. 14. v. 9. Latine possessor scientiae …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 108BAAL-MEON — civitas Amorrhaeorum, quae sorte obtigit filiis Ruben. Ios. c. 13. v. 17. Latine idolum habitaculi, vel idolum ex peccato, aut subiciens, sive possidens habitaculum, sive dominium ex peccato …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 109BAAL-PHARAZIM — locus in terra Chanaan. 2. Sam. c. 5. v. 20. Latine idolum divisionum, aut subiciens, sive possidens divisiones …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 110BAAL-THAMAR — vicus iuxta Gabaa, in tribu Beniamin. Latine Idolum palmae, aut subiciens, vel possidens palmam, aut idolum commutationis, sive subiciens, aut possidens commutationem. Hîc filii Israel, cum tribu Beniamin, acriter certârunt. Iudic. c. 20. v. 33 …

    Hofmann J. Lexicon universale