bîinsâf
1biinsaf — <fars. bi. . . və ər. insaf> bax insafsız. Biinsaf adam. – <Hacı Saleh:> Neçə dəfə səni dar gündən qurtarmamışam, a biinsaf kişi! S. S. A …
2bîinsâf — (F. A.) [ فﺎﺼﻥا ﯽﺑ ] insafsız …
3biinsaf — f. və ə. insafsız …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
4bıy — n. Təəccüb, heyrət, narazılıq, təəssüf bildirir (bəzən təkrar şəklində işlənir). <Şahbaz bəy:> Bıy, Şərəfnisə, necə uşaquşaq danışırsan? M. F. A.. <Kişi:> Bıy, buna bax ey, niyə tanımırsan? Mən sənin həmşəhərlinəm də! C. M.. bi. . .… …
5bəşşaş — sif. və zərf <ər.> klas. Gülərüzlü, fərəhli, şad. Bəşşaş oturub yanında madər; Hərdən beşiyin əl ilə yellər. A. S.. bi. . . <fars.> İsimlərin əvvəlinə gətirildikdə inkar və yoxluq mənasında sifət düzəldən və siz/ süz mənasını verən… …
6xəzəl — is. 1. Payız fəslində budaqlardan tökülən (saralmış) quru yarpaqlar. Qaratoyuq tutmaq üçün at qılından cələ hörüb bağda ağaclar altında çox xəzəl olan yerdə qurardıq. S. S. A.. İlyas qızın ayaqları yanında, keçənilki quru xəzəllər üstündə oturub… …
