axin
91həyəcan — is. <ər.> 1. Hər hansı bir səbəbdən doğan daxili təlaş, narahatlıq, təşviş, iztirab. Qətibənin iztirab və həyəcanı həddindən aşmışdı. M. S. O.. Ağca həyəcandan qızarmış, başını aşağı salmışdı. M. C.. Həyəcan keçirmək – narahat olmaq, təlaş… …
92qabaq — 1. is. 1. bot. Qarpız, qovun və xiyar cinsindən, yerə yayılan iriyarpaqlı bir bitkinin uzunsov, ya girdə, sarımtıl və ya yaşıl meyvəsi; balqabaq, kudu. Qabaq tağı şamama verməz. (Ata. sözü). 2. məc. dan. Dadsız, tamsız qovun, qarpız və s.… …
93qarşı — 1. is. Bir şeylə üzbəüz olan yer və ya şey, müqabil tərəf; qabaq. Evin qarşısı. Dağın qarşısı. Məktəbin qarşısı. – Baxınız, qarşımı tutmuş bir axın; Güclüdən güclü, dənizdən daşqın. M. Müş.. // Yerlik halında: qarşısında – qabağında, önündə.… …
94reostat — <yun. rheos – axın və statos – hərəkətsiz> Elektrik çevrəsində enerjinin və gərginliyin gücünü nizama salan cihaz …
95sel — is. <ər.> 1. Güclü yağmurlardan və ya əriyən qarlardan əmələ gəlib, qarşısına gələn nə varsa alıb aparan su daşqını; daşqın. Yağışdan sonra güclü sel başladı. – Dağlardan axan sellər alaçıqlara dolub, bəzilərini yumalayıb aparır. S. S. A..… …
96şətarətli — sif. Şən, sevincli, şux. Şətarətli nəğmə. – Nə şətarətli bahar, iştə baxın; Sarmış ətrafı bədii bir axın. H. C …
97ürfan — is. <ər.> kit. Bilik, biliş, kamal, maarif. Əsrlər uzunu elm və ürfana axın buraxılmayan qadınlar təşnə adam kimi susuzluqlarını söndürməyə nail olmuşlardı. T. Ş. S.. Tutdu yer üzünü ürfan çırağı; Nura qərq elədi qonşu torpağı. M. R …
98yerimək — f. 1. Ayaqlarını işə salaraq hərəkət etmək; addımlamaq. İrəli yerimək. Bərk yerimək. Yeriyə bilməmək. Çox yeriməkdən yorulmaq. – Yeriyən at özünə qamçı vurdurmaz. (Ata. sözü). Bir qoca köhnə paltar əynində; Yeriyir yolda torba çiynində. A. S..… …
99al-5 (*hel-) — al 5 (*hel ) English meaning: “to grind” Deutsche Übersetzung: “mahlen, zermalmen” Material: O.Ind. áṇu “ fine, thin, very small “ (*al nu ), Hindi and Bengali üṭ ü “ flour “ (below likewise; Kuhn KZ. 30, 355; different Specht …
100ax|i|nite — «AK suh nyt», noun. a mineral consisting essentially of an aluminum and calcium borosilicate, commonly occurring in flattened, brown crystals edged like an ax. ╂[< Greek axin ax] …
