atomowa

  • 11АЭС Жарновец — Стр …

    Википедия

  • 12aktyn — m IV, D. u, Ms. aktynnie, blm chem. «(Ac) promieniotwórczy pierwiastek chemiczny należący do aktynowców, liczba atomowa 89, metal srebrzysty; występuje w minimalnych ilościach w rudach uranu» ‹n. łac. z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 13aluminium — n VI, blm chem. «(Al) pierwiastek chemiczny z grupy borowców, liczba atomowa 13, metal srebrzystobiały, plastyczny, lekki i odporny na działanie wpływów atmosferycznych; rozpowszechniony w przyrodzie; składnik licznych stopów; glin» ‹n. łac. z… …

    Słownik języka polskiego

  • 14ameryk — m III, D. u, N. amerykkiem, blm chem. «(Am) promieniotwórczy pierwiastek chemiczny należący do aktynowców, liczba atomowa 95, w przyrodzie nie występuje, otrzymywany sztucznie w wyniku przemian jądrowych» ‹n. łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 15antyatomowy — 1. «skierowany, występujący przeciw stosowaniu broni atomowej» Demonstracje antyatomowe. Układ antyatomowy. 2. «chroniący, zabezpieczający przed bronią atomową» Schron antyatomowy …

    Słownik języka polskiego

  • 16antymon — m IV, D. u, Ms. antymonnie; lm M. y chem. «(Sb) pierwiastek chemiczny z grupy azotowców, liczba atomowa 51, tworzący kilka odmian alotropowych, z których trwała jest srebrzystobiałym metalem; składnik stopów, jego związki mają zastosowanie w… …

    Słownik języka polskiego

  • 17argon — m IV, D. u, Ms. argonnie, blm chem. «(Ar) pierwiastek chemiczny z grupy helowców, liczba atomowa 18, bezbarwny i bezwonny gaz szlachetny, wchodzący w skład atmosfery ziemskiej; używany głównie do napełniania żarówek dużej mocy, lamp jarzeniowych… …

    Słownik języka polskiego

  • 18artyleria — ż I, DCMs. artyleriarii, blm 1. «jeden z rodzajów wojska, którego podstawowym uzbrojeniem są działa; także: ogół dalekonośnej broni palnej» Artyleria ciężka, lekka, przeciwpancerna, przeciwlotnicza, lotnicza, morska, atomowa, rakietowa. Artyleria …

    Słownik języka polskiego

  • 19atomistyka — ż III, CMs. atomistykayce, blm 1. «w filozofii starożytnej: doktryna głosząca, że świat jest materialny i składa się z próżni oraz nieskończonej ilości niepodzielnych, ruchomych cząstek atomów» 2. «dział fizyki zajmujący się badaniem budowy atomu …

    Słownik języka polskiego

  • 20atomówka — ż III, CMs. atomówkawce; lm D. atomówkawek 1. pot. «bomba atomowa» Zrzucić atomówkę. 2. pot. «elektrownia jądrowa» Zbudowana zbyt blisko miasteczka, atomówka zagraża zdrowiu i życiu jego mieszkańców …

    Słownik języka polskiego