asfaltare vt
1asfaltare — ASFALTÁRE, asfaltări, s.f. Acţiunea de a asfalta. – v. asfalta. Trimis de cata, 15.02.2004. Sursa: DEX 98 asfaltáre s. f., g. d. art. asfaltării; pl. asfaltări Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic ASFALTÁRE …
2asfaltare — v. tr. [der. di asfalto ]. (edil.) [coprire di asfalto: a. una strada ] ▶◀ ‖ bitumare, catramare, incatramare …
3asfaltare — a·sfal·tà·re v.tr. CO 1. coprire con asfalto una strada o una superficie per pavimentarla o renderla impermeabile 2. scherz., investire con un automezzo: quel camionista a momenti mi asfaltava {{line}} {{/line}} DATA: 1941 …
4asfaltare — {{hw}}{{asfaltare}}{{/hw}}v. tr. Pavimentare con asfalto …
5asfaltare — v. tr. bitumare, catramare, incatramare …
6asfaltor — ASFALTÓR, asfaltori, s.m. Muncitor specializat în lucrări de asfaltare. – Din fr. asphalteur. Trimis de cata, 15.02.2004. Sursa: DEX 98 asfaltór s. m., pl. asfaltóri Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic ASFALTÓR asfaltori …
7asfaltar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: asfaltar asfaltando asfaltado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. asfalto asfaltas asfalta asfaltamos… …
8riasfaltare — ri·a·sfal·tà·re v.tr. CO asfaltare di nuovo: riasfaltare una strada, il centro storico {{line}} {{/line}} DATA: sec. XX. ETIMO: der. di asfaltare con ri …
9АСФАЛЬТИРОВАНИЕ — распределение по подготовленному основанию горячей или холодной асфальтобетонной смеси, укладываемой в один или несколько слоев с целью создания дорожного, кровельного или гидроизоляционного покрытия (Болгарский язык; Български) асфалтиране… …
10asfaltato — a·sfal·tà·to p.pass., agg. → asfaltare …