apposito

  • 11BRAJUM — olim lingua Gallicâ lutum significabat Hoc me docuit liber vetus Miraculorum S. Bernardi Claravallensis Abbatis, qui est cento ex multorum scriptis consutus, hisce verbis, Castrum Braium, quod lutum interpretatur. Setmo est de Braio ad Sequanam… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 12DIVORTII duae apud Romanos species erant — Requdium, quod in Sponsalibus et Divortium proprie dictum, quod in consummatis valebat nuptiis. Prioris formula erat: Conditione tua non utor. Posterioris, Res tuas tibi babeto, vel Res tuas tibi agito. Utraque dicebatur Matrimonii renuntiatio,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 13FACERE — sacrificale verbum, sicut Graecum ἓρδω et ῥέζω. In Epigr. Homeri imagini, a Varrone apposito, apud A. Gell. l. 3. c. 11. Capella Homeri candida haec tumulum indicat, Quod hac Ietae mortuo faciant sacra. Virg. Ecl. 3. v. 77. Cum faciam vitulâ etc …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 14FUMUS — an ex furvo, quod nigrum, an ex Graec. θῦμα, θύημα, suffimentum, an ex Hebr. afflavit? flammae index est, e quo non minus futurorum scientiam sibi Vett. fingere studebant, ac ex ipsa flamma; Clarus enim et caelum petens felicitatem, densus et… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 15LUTETIA — quae et Lutetia Parisiorum, urbs Gall. Cell. in Belgicae conf. ad Sequanam et Matronam fluv. interluentes. Eius primus omnium meminit Iul. Caes. de Bell. Gall. Luteciam appellans, l. 6. c. 1. et l. 7. c. XI. Ob luri quantitatem sic dicta. Alii… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 16MICCA — virgo Eliensis praeclarissima, Philodemi filia, moribus et sorma excellentissima, quam Lucius quidam tyranni satelles, cum frustra mislô nuotiô ad se venire iussisset, libidine simul, atque ebrietate furens, ipse domum virginis profectus est ac… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 17NUCETUM — vulgo Noisi, vel Noisi le Grand, ad differentiam Nucetuli, de quo modo, Villa Galliae Regia quondam, regnante apud Francos Childericô, nepote Clodovei Magni, ante annos 1100. in agro Parisiaco, a nuceto suo appellationem trahens. Nusiacum villam… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 18OMANUS — Graece Ὀμανὸς, apud Strabonem l. 15. ubi in MSS. est Ὠμανὸς, idem cum Amano, apud eundem l. 11. inter Persarum Deos, Amandrato σύμβωμος fuit, h. e. eôdem altari gaudens, in cuius, ut et Deae Anaitidis, delubra Magi Πύραιθοι dicti quottidie… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 19OS — I. OS Vide infra OSSA. II. OS in notis antiquis, Omnes: Os. C. Omnesconciliant, denotat. Franc. Gouldmannus. III. OS nobile corporis humani membrum, cum iumentis vice manus datum sit ad colligenda pabula, Plin. l. 11. c. 37. homini ad cibum… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 20POMPEJUS (Cn.) — I. Cn. POMPEJUS filius Pompeii M. iuvenis incredibili vigore et militari penitus ingeniô, ingenti comparatô exercitu, paternis amicis undique auxilia ei summittentibus, praeliô ad Mundam, prope Ronda Vieia hodie, in regno Granatae, Caesarem co… …

    Hofmann J. Lexicon universale