angustiae
21CLUSAE — vocantur Gallis et Germanis, angustiae per Sequanos, in quibus perquam munitum propugnaculum in praeruptis et altis Rhodano imminentibus saxis positum Bernates solô aequaverunt A. C. 1536. quando Sabaudorum perfidiâ et iurisiurandi religione,… …
22LYCHNUS — apud Mart. l. 4. Epigr. 90. cuius Epigraphe de rusticatione. v. 8. Dum parvus lychnus modicum consumat olivi, ex Graeco λύχνος, lucerna est. Alias Luctat. Placid. Grammaticus, ad Stat. Theb. l. 1. v. 520. Ast alii tenebras et opacam vincere… …
23MASICYTUS — mons mari incumbens, qui Pamphyliam, et Lyciam dividit. Ptol. Climax Straboni. Crago vicinus. Massycites Plinio l. 5. c. 27. dicitur. Vox est prorsus Phoenicia, quaeque palam alludit ad Hebraem Metsucoth. i. e. angustiae. Huc facit quod Q.… …
24MOSYLI — gens Troglodyticae, apud Ptol. a promontorio et emporio Mosylo sic dicti, ad sinum Arabicum: quo Μόσυλον ἄχρον καὶ ἐμπόριον eidem, Μόσυλον ἀκρωτήριον καὶ ἐμπόριον Αἰςθιοπίας Stephano, Μόσυλλον Auctori Peripli, dicitur. Ab hoc sinu, non Atianticus …
25SERA — I. SERA Dea serendi, apud Romanos de qua vide Voss. de Idol, l. 2. c. 61. ut et infra, Sessia. II. SERA Graece μοχλὸς, alias clausirum, Graece κλεῖθρον, vectis est, seu lignum, quô in transversum obductô fores olim firmabantur. Habebat illa… …
26SESTUS seu SESTOS vulgo SESTO — SESTUS, seu SESTOS, vulgo SESTO urbs Europae in litore Thracio, ab Abydo Asiae urbe Hellesponti angustiis dirempta, Herûs et Leandri amoribus nobilitata. Lucanus l. 2. v. 674. Europamque Asiae, Sestonque admovit Abydo. Musaeus: Σηςτὸς ἔῃν καὶ… …
27SISIDAE Pylae — angustiae montium, ex Susiana in Persidem ducentes. Qu. Curtius, c. 3. l. 5 …
28SUCCI — Lazio Turckzuest, oppid. olim Mysiae superioris inter Thraciam et Daciam, ubi Succorum angustiae. Ammian …
29TEMPE — regiuncula Theslaliae, cum urbe Episcopali nunc Licostomo, in valle amoenissimâ, per quam Peneus fluv. decurrit, a Poetis celebrata, inter Larissam, et oram maritimam, montibus Olympô, Ossâ, et Peliô cincta; ubi aqua aes erodit, Plin. l. 4. c. 8… …
30TENTYRA — locus Thraciae in ora contra Samothraciam insulam, cuius meminit Ovid. l. 1. Trist. El. 9. v. 21. Saltus ab hâc contra brevis est Tentyra petenti. Ita quidem locus ille vulgo legi solet. Pro Tentyra vero (notante doctissimo Nic. Heinsiô) veteres… …
