aliquid in cera c

  • 11PARAPLASMATA — Graece παραπλάσματα, dicebantur frustula ex cera, quae Critici antiqui locis dubiis, de quibus amplius quaerendum esset, aut notabilibus adfingebant: Hesych. Παραπλάσματα τὰ κηρία τὰ ἐπιτιθέμενα τοῖς ξητήμασιν εν τοῖς βιβλίοις. Et alibi,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 12MORTUI — apud Poetas, in Inferorum poste notari. Stat. Theb. l. 8. v. 10. Nec dum illum aut truncâ lustraverat obvia taxo Eumenis, aut furvô Proserpina poste notavit. Uti Lutatius, Asserunt enim Poetae, inquit, Mortuorum capita Furiarum lampade (etaxo)… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 13SAGA — a sagiendo. Cicero de Divin. l. 1. Sagire enim sentire acute est, ex quo Sagae anus, quia multa scire volunt et sagaces dicti canes. Apuleius Met. l. 1. Potens illa et Regina caupona, quid mulieris est? Saga, inquit; et divina, potens caelum… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 14Mozarabic Rite — • The name Mozarabic Rite is given to the rite used generally in Spain and in what afterwards became Portugal from the earliest times of which we have any information down to the latter part of the eleventh century, and still surviving in the… …

    Catholic encyclopedia

  • 15ANNULI — originis incertae; fabulae illorum vetustatem a rupe Caucatea repetunt et Promethei vincula eo detorquent. Troianis certe temporibus usum Annuli fuisse ignoratum, Plinius affirmat, hâc ratione ductus, quod Homerus eorum nullam fecerit mentionem,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 16BRACHIALE — seu Brachialium, cuius meminit Paulos Diaconus Histor. Miscell. l. 19. A brachialio Aureae portae, usque ad Cyclobium: propugnaculum est, Gall. vulgo Braye, unde Fausse braye, Βραχιόλιον Theodoro Mon. in Epist. de Excidio Syracus. Rocho Pirro in… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 17CICUTA — I. CICUTA Latinis quaeliber canna, intus concava et inanis; unde apud Poetas Cicutae, pro calamis vel cannis, quibus filtulant pastores. Virg. Ecl. 2. v. 37. Est mihi disparibus septem compacta cicutis Fistula Nempe cum antiquitus μόνανλος, h. e …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 18FINGERE — de cera, pigmentis, argilla. Hinc componere, qua luber. Pap. Stat. l. 5. Sylv. 3. v. 191. de formatione iuventae, Non tibi certasset iuvenilia fingere corda Nestor, Idem Theb. l. 5. v. 228. de coma, Aspiciens floremque genae, et quas finxerat… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 19LUCTA — an a luendo, i. e. solvendo, quod uterque luctântium ab altero se solvere niteretur; an a luxando, quod alter alterius membra luxare conaretur, dicta est. Hi enim omni modo corpore conserto brachiisque implicitis nitebantur se invicem humi… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 20NOBILES — apud Romanos dicti sunt, qui Maiorum suorum habuêre imagines. Est autem imago docente Polybiô l. 6. insignis alicuius Viri simulacrum, oris similitudinem artificlose effictam, coloribus pigmentisque adumbratam, referens, quod in insigniori ac… …

    Hofmann J. Lexicon universale