akurat

  • 41wpaść — 1. Brać, kupować, czytać itp. co wpadnie w ręce «brać, kupować, czytać itp. to, na co się akurat trafi, bez wyboru»: (...) włamali się do przedszkola na osiedlu. – Brali wszystko, co im wpadło w ręce: czajnik elektryczny, radio (...). SE… …

    Słownik frazeologiczny

  • 42wpadać — 1. Brać, kupować, czytać itp. co wpadnie w ręce «brać, kupować, czytać itp. to, na co się akurat trafi, bez wyboru»: (...) włamali się do przedszkola na osiedlu. – Brali wszystko, co im wpadło w ręce: czajnik elektryczny, radio (...). SE… …

    Słownik frazeologiczny

  • 43zakręt — śmierci «bardzo ostry, niebezpieczny zakręt drogi»: (...) jedziemy akurat górską serpentyną usianą zakrętami śmierci. Przekrój 34/2001. Ściąć zakręt zob. ściąć 5 …

    Słownik frazeologiczny

  • 44miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary …

    Słownik języka polskiego

  • 45obszyć — dk Xa, obszyćszyję, obszyćszyjesz, obszyćszyj, obszyćszył, obszyćszyty obszywać ndk I, obszyćam, obszyćasz, obszyćają, obszyćaj, obszyćał, obszyćany 1. «przyszyć coś (np. lamówkę, koronkę) dookoła czegoś albo wzdłuż czegoś» Obszyć kaptur futrem.… …

    Słownik języka polskiego

  • 46raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś …

    Słownik języka polskiego

  • 47równy — równyni, równyniejszy 1. «gładki, płaski, prosty, tworzący linię prostą, bez dołów, wzniesień i zakrętów; niepochyły, niespadzisty, nie powyginany» Równa droga, jezdnia. Równe boisko, pole. Równy teren. Równe pismo. Równe zęby. Równy rząd drzew.… …

    Słownik języka polskiego

  • 48środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… …

    Słownik języka polskiego

  • 49trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… …

    Słownik języka polskiego

  • 50trzeba — 1. «powinno się, należy, wypada» Trzeba myśleć, pracować. Trzeba być uczciwym. Trzeba dodać, przyznać, że… Z tym trzeba ostrożnie. Robić tyle, ile trzeba. ◊ Trzeba być jakimś, kimś (np. bardzo odważnym, bohaterem a. głupim, ślepym), żeby… «tylko… …

    Słownik języka polskiego