agrotehnika
1agrotèhnika — ž 〈D L ici〉 ukupnost radova u polju i u poljoprivredi određena višom tehnikom (strojevima) i usavršenijom tehnologijom …
2agrotehnika — agrotèhnika ž <D L ici> DEFINICIJA ukupnost radova u polju i u poljoprivredi određena višom tehnikom (strojevima) i usavršenijom tehnologijom ETIMOLOGIJA agro + v. tehnika …
3ágrotéhnika — e ž (ȃ ẹ) tehnična sredstva in metode dela z njimi v kmetijstvu in poljedelstvu: pospeševanje kmetijske proizvodnje z moderno agrotehniko …
4agrotehnic — AGROTÉHNIC, Ă, agrotehnici, ce, s.f., adj. 1. s.f. Ştiinţă care se ocupă cu relaţiile dintre factorii de vegetaţie, sol şi plantele cultivate. ♦ Totalitatea procedeelor tehnice de cultivare a unei plante agricole. 2. adj. Care aparţine… …
5agrotehnică — AGROTÉHNICĂ s. agrologie. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime agrotéhnică s. f. (sil. gro ), g. d. art. agrotéhnicii Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic AGROTÉHNICĂ f. Ştiinţă care se ocupă cu studiul… …
6Agrotechnik — Ag|ro|tech|nik 〈f. 20〉 = Agrartechnik * * * Agro|tech|nik, die; [nach russ. agrotehnika] (DDR): Lehre von den technischen Verfahren der Landwirtschaft …
7agrozootehnic — AGROZOOTÉHNIC, Ă, agrozootehnici, ce, s.f., adj. 1. s.f. Agrozootehnie. 2. adj. Care ţine de agrozootehnie, privitor la agrozootehnie. [pr.: zo o] – Din (1) rus. agrotehnika, (2) agro + zootehnic (după rus. agrozootehniceskii). Trimis de ana zec …
8agrotehnički — agrotèhnički pril. DEFINICIJA na agrotehnički način, kao agrotehničari ETIMOLOGIJA vidi agrotehnika …
9agrotehnički — agrotèhničkī prid. DEFINICIJA koji se odnosi na agrotehniku [agrotehničke mjere] ETIMOLOGIJA vidi agrotehnika …
10agrotehničarka — agrotèhničārka ž <G mn ā/ ī> DEFINICIJA v. agrotehničar ETIMOLOGIJA vidi agrotehnika …
- 1
- 2
