afetzede
1afetzede — is., Ar. āfet + Far. zede Afete uğramış, afet görmüş kimse …
2âfetzede — (A. F.) [ ﻩدز ﺖﻓﺁ ] belaya uğramış, afet görmüş …
3AFETZEDE — (C: Afetzedegân) f. Bir musibete, bir belâya ve bilhassa yangın, zelzele gibi bir felâkete uğramı …
4AFETZEDEGÂN — (Afetzede. C.) f. Afete, belâya, felâkete uğramışlar …