aetolus

  • 61LYCOPUS — Aetolus, a Cyrenensibus a Ptol. oppugnatis auxilio vocatus Duxque constitutus est: sed ille Ducatum in tyrannidem vertit. Polyaen. l. 8. sub calcem …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 62LYSIS — I. LYSIS Philosophus quidam Pythagoricus, praeceptor Epaminondae, floruit cum Philistione, Olymp. 98. An versuum aureorum auctor, quae vulgo Pythagorae tribuuntur? An discip. Philolaus? Unam Epistolarum eius ad Hipparchum edidit A. Manutius… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 63MIMILOGIA — apud varias olim gentes varia fuit. Ut enim omittam Tragoediam et Comoediam, quae et ipse μιμήσει constant et sub hoc genus cadunt; Lacones Δεικηλιςτὰς vocabant, qui populari et vili sermone hortorum furem, aut Medicum externum, praecepta… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 64MONAMACHIA — dicta est olim exercitatio, in qua duo inter se utplurimum dimicabant, vel ut ad bellicas pugnas ineundas fortitudinem et peritiam compararent: vel, ut in ludis, Amphitheatris, atque aliis publicis certaminibus coronas victoriae consequerentur,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 65PYRECHMES — luctator Aetolus, qui Degmentum Epeum singulari certamine vicit. Herodot. l. 6. Lege Pyraechmes …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 66SAL — I. SAL Lycophroni Α᾿ιγαιῶνος ἀγνίτης πάγος, a Neptuno, in Tragasi gratiam, conglutinatus fingitur Poetis, teste Polluce l. 6. c. 10. quod si quis de mari intelligat, haud fecerit inepte. Hâe enim ratione Alexander Aetolus, Α῞λα ξυνεῶνα θαλάςςης,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 67TIMARCHUS — I. TIMARCHUS Aetolus, incensis navibus, fugam suis praecidit sicque victoriam retulit. Polyaen. l. 5. c. 25. II. TIMARCHUS Cretensis, ob vim in minores, reus actus sub Nerone. Tacit. l. 15. Annal. c. 20. III. TIMARCHUS statuarius nobilis. Plin. l …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 68TRECHUS — vir Aetolus, bellator egregius a Marte in bello interemputs. Homer. Il. 5 …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 69ZENODOTUS Troezenius — Umbricam historiam condidit, Dionys. Halicarn. l. 2. Suspicari autem liceat eundem esse ex quo Solin. c. 8. tradit, Praeneste ita dici a Praenesto Latini filio, Ulyssis nepote. Quam nominis rationem etiam legere est apud Steph. in Πραίνεςτος, et… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 70etolo — etolo, la (Del lat. Aetōlus). adj. etolio. Apl. a pers., u. t. c. s.) …

    Diccionario de la lengua española