adoptīvus
71adottivo — agg. [dal lat. adoptivus, der. di adoptare adottare ]. [che appartiene per adozione, anche fig.: figlio a. ; nome a. ; patria a. ] ▶◀ d adozione, d elezione, elettivo, prescelto, scelto. ◀▶ naturale …
72adoptiv — adop|tiv <aus gleichbed. lat. adoptivus> auf Adoption beruhend …
73ԵԿԱՄՈՒՏ — (մտի, ից կամ աց.) NBH 1 0650 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c գ.ա. προσήλυτος, ἑπήλυτος advena Եկ ոք արտաքուստ մտեալ ի թիւ բնակաց. օտարական, կամ նորահաւատ. նորեկ. սպրդեալ ոք. *Մերձենայցէ առ ձեզ եկամուտ. Ել. ՟Ժ՟Բ …
74ՈՐԴԵԳԻՐ — (գրի, րաց.) NBH 2 0528 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c ա.գ. ՈՐԴԵԳԻՐ կամ ՈՐԴԷԳԻՐ. ὐιόθετος, παῖς θέτος adoptivus, adoptitius filius. Գրեալ ժառանգ իբրեւ որդի. հոգւոյ զաւակ. վերագրեալ յորդիութիւն. ըստ յն. որդեգիր, այսինքն… …
75adoptive — (adj.) early 15c., from M.Fr. adoptif, from L. adoptivus pertaining to adoption, from stem of adoptere (see ADOPT (Cf. adopt)) …
76адопциане — Еретики, явившиеся в VIII в. в Испании от епископов Элинаида Толедского и Феликса Ургельского. Ересь их состояла в возобновлении несторианского учения. Адопцианами назывались потому, что утверждали, будто Иисус Христос по человеческому… …
77adoptivo — adoptivo, va (Del lat. adoptīvus). 1. adj. Dicho de una persona: adoptada (ǁ recibida como hija). 2. Dicho de una persona: Que adopta (ǁ recibe como hijo). Padre adoptivo. 3. Dicho de una persona o de una cosa: Elegida por alguien para tenerla… …
78adoptive — [ə däp′tiv] adj. [L adoptivus] 1. having to do with adoption 2. having become so by the act of adoption [adoptive parents] adoptively adv …
79adoptive — adj. due to adoption (adoptive son; adoptive father). Derivatives: adoptively adv. Etymology: ME f. OF adoptif ive f. L adoptivus (as ADOPT) …
