addamaq
1addamaq — f. Üstündən keçmək, üzərindən atılıb keçmək, aşıb keçmək, aşmaq. Çəpəri addamaq. Arxın o tayına addamaq. – <Şahvələd> o vaxt gəlib çatdı ki, gördü Qərib Kürü addayıb, kor peşman geri qayıtdı Tiflisə. «Aşıq Qərib». <Gəldiyev> fındıqlı… …
2addama — 1. «Addamaq»dan f. is. 2. is. məh. Çaydan, arxdan keçmək üçün düzəldilmiş keçid …
3adlamaq — bax addamaq. Nalqıran dağları adlayıb aşarkən; Məni də alınız, uçayım dağlara; Könlümdə nə varsa açayım dağlara. M. Müş.. Qız kəndə gedən cığıra adlayaraq dağa qalxdı. Ə. S.. <Qəhrəmani> vağzalın böyük binasından keçib relslərin üstündən… …
4basmaq — f. 1. Üstdən sıxmaq, təzyiq etmək, ağırlıq vermək. Qar basıb, ağacın budağını yatırdı. – Nəriman . . bu adamın əllərini tutdu, dizi ilə boğazını basdı. . M. C.. // Sıxışdırmaq, itələmək. Seyid Əhməd Seyid Səmədi görən tək camaatı basa basa z. ona …
5keçilməz — sif. 1. Keçmək, hərəkət etmək, getmək, addamaq qeyri mümkün və ya çətin olan. Keçilməz cəngəllik. Keçilməz dağ. – Allah özü bilir ki, o keçilməz meşələrdə, o çıxılmaz qayalarda Aydəmir bircə sənin xəyalınla yaşayır. C. C.. Qatar keçilməz yolları… …
6keçmək — 1. f. 1. Hərəkət edərək, yeriyərək, addımlayaraq irəliləmək, yer dəyişmək, ötüb getmək. Yolla keçmək. Səki ilə keçərkən yoldaşımı gördüm. – Küçə ilə bir hambal, bir tay dalınca keçir. C. M.. <Kərim xan> Tehranın sakitləşməyə başlayan… …
7lazım — sif. <ər.> 1. Mütləq gərək olan, onsuz keçinmək mümkün olmayan; gərəkli, lüzumlu, vacib, zəruri. Lazım bilmək (görmək) – yerinə yetirilməsini vacib saymaq, zəruri bilmək. Xanla Vaqif uzun uzadı məsləhətləşib yenə bəzi tədbirlər görülməsini… …
8oğlanlı-qızlı — top. Həm oğlan(lar), həm də qız(lar), oğlanlarla qızlar birlikdə. Oğlanlı qızlı köməyə gəlmək. – <Yaşlı kişi:> Oğlanlı qızlı bir araya toplaşır, Şərəf xalagilin ağ və təmiz qumdan ibarət olan təpəliyində oynardıq. S. H.. . . Oğlanlı qızlı… …
