adamcıl
1adamcıl — I (Şəmkir) insan qanına həris olan, vəhşi, adama hücum edən. – Köpəyoğlu İrəməzanoğlu çox adamcıl adam oluf, nə qədər adam öldürüf II (Şəmkir) arif, qabil, adamtanıyan. – O kişi çox adamcıldı, ağzını açan kimi bilir, nə danışajaxsaη …
2adamcıl — sf. İnsandan ürkmeyen, insana alışmış olan, insana sokulan, sıcakkanlı, munis Hem de ne adamcıldır, ne candır, bilseniz. Y. K. Karaosmanoğlu …
3adamcıl — sif. Adamyeyən, insan qanına həris olan. // Vəhşi, yırtıcı …
4adamcıllık — is., ğı Adamcıl olma durumu …
5adamxor — (Meğri) bax adamcıl …