-
1 приучиться
acostumar-se, habituar-se; afazer-se -
2 втянуться
сов рзг( внутрь) cavar-se, прн ( вовлечься) entrar vi, participar vi; ( привыкнуть) habituar-se, acostumar-se -
3 обжиться
рзг( свыкнуться) acostumar-se, habituar-se; ( обосноваться) estabelecer-se, pôr casa -
4 обтерпеться
сов рзгacostumar-se; ( притерпеться) amoldar-se -
5 пообжиться
сов рзгacostumar-se, habituar-se -
6 привыкнуть
совhabituar-se, acostumar-se, tomar o costume de; ( освоиться) familiarizar-se, adaptar-se -
7 приглядеться
( пристально всмотреться) fixar os olhos, olhar com atenção; ( наблюдать) observar vt; ( привыкнуть) acostumar-se, familiarizar-se; ( надоесть) tornar-se indiferente; ( стать привычным) tornar-se habitual -
8 прижиться
совacostumar-se, habituar-se; aclimatar-se; ( приняться - о растениях) pegar vi -
9 принюхаться
сов рзг( привыкнуть к запаху) acostumar se ao odor (ao cheiro); ( распознать запах) reconhecer o odor (o cheiro) -
10 присмотреться
( всмотреться) olhar bem, fixar a vista; (наблюдая, понять) observar vt, analisar vt; ( привыкнуть) acostumar-se -
11 притерпеться
сов рзгacostumar-se, habituar-se -
12 приучить
-
13 свыкнуться
совacostumar-se, habituar-se; conformar-se -
14 сжиться
сов рзгacostumar-se; familiarizar-se (com alguém) -
15 срастись
совentrar em concrescência; unir se; ( о ране) cicatrizar-se, cicatrizar vi; прн ( сродниться) unir-se; ( сжиться) acostumar-se, habituar-se -
16 ужиться
сов( привыкнуть) acostumar-se, acomodar-se; entender-se, dar se bem; ( приспособиться) amoldar-se
См. также в других словарях:
acostumar — v. tr. 1. Fazer contrair um costume; costumar. • v. pron. 2. Adquirir costume. ‣ Etimologia: a + costume + ar … Dicionário da Língua Portuguesa
acostumar — a|cos|tu|mar Mot Agut Verb transitiu, intransitiu i pronominal … Diccionari Català-Català
acostumar — acoustuma habituer; accoutumer. voir abituar … Diccionari Personau e Evolutiu
reacostumar — v. tr. e pron. Acostumar ou acostumar se novamente. = REABITUAR ‣ Etimologia: re + acostumar … Dicionário da Língua Portuguesa
habituar — v. tr. 1. Acostumar (a outrem) a alguma coisa; afazer. • v. pron. 2. Acostumar se. ‣ Etimologia: latim habituo, are … Dicionário da Língua Portuguesa
accoutumer — (a kou tu mé) 1° V. a. Faire prendre une coutume. Vous avez accoutumé votre fils à ne point vous cacher ses secrets. Accoutumer un taureau à la charrue. Accoutumer un État libre à la servitude. • Il accoutuma ses troupes à.... La bonne… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
aclimatar — v. tr. 1. Afazer a um novo clima. 2. [Figurado] Habituar. • v. pron. 3. Acostumar se. • Sinônimo geral: ACLIMAR, ACLIMATIZAR … Dicionário da Língua Portuguesa
afazer — |ê| s. m. 1. Ocupação ou atividade. • afazeres s. m. pl. 2. Conjunto de ocupações ou tarefas a realizar. = AFAZERES, FAINA 3. Negócios. ‣ Etimologia: francês affaire afazer |ê| v. tr. e pron. Adquirir um hábito ou costume. = ACOSTUMAR, HABITUAR … Dicionário da Língua Portuguesa
aguerreação — s. f. Ato de acostumar à guerra … Dicionário da Língua Portuguesa
amadrinhar — v. tr. 1. Servir de madrinha a. 2. Afazer (o touro) ao trabalho (jungindo o com boi manso). 3. Disciplinar (comandando). 4. [Brasil] Acostumar animais muares a emparelhar com uma égua. 5. Disciplinar (comandando) … Dicionário da Língua Portuguesa
aquilotar — v. pron. [Brasil] Adquirir o hábito, o costume de. = ACOSTUMAR SE, HABITUAR SE, QUILOTAR SE ‣ Etimologia: a + quilotar • Nota: usa se apenas como verbo pronominal … Dicionário da Língua Portuguesa