accipitre
1accipitre — ⇒ACCIPITRE, subst. masc. ORNITH., rare. Nom coll. donné aux oiseaux de proie : • 1. Les accipitres diurnes comprennent les vautours, les gypaètes, les faucons, les aigles, les éperviers, les milans, les buses... C est parmi les accipitres… …
2accipitrin — ⇒ACCIPITRIN, INE, adj. et subst. ORNITHOLOGIE A. Emploi adj. [En parlant d un oiseau ou d une partie caractéristique de cet oiseau] Qui a la forme d un oiseau de proie ou accipitre. Synon. accipitriforme. B. Emploi subst. ,,Accipitrins. Troisième …
3AUCUPIUM — venationis est genus, quod circa volatilia occupatur: estque vel vile vel nobile. Illud, cum aves illectae superfusis retibus includuntur, aut virgis vilcatis detinentur: quod proin, utpote sordidum et illiberalis otii negotium, Platonis legibus… …
4gypaète — [ ʒipaɛt ] n. m. • 1800; du gr. gups « vautour » et ætos « aigle » ♦ Grand oiseau rapace diurne (falconidés, accipitridés), parfois nommé vautour des agneaux, à long bec crochu, à large et longue queue et à vastes ailes, se nourrissant surtout de …
5ACCEPTOR — vox Latio veteri cognita, teste Sosipatrô l. 10. in usum dein revocata a Scriptoribus medii aevi et in LL. antiquis frequens: in Salica tit. 7. §. 1. 2. 3. Burgund. add. 1. c. 11. Longobard. tit. 104. §. 18. 19. 20. etc. accipitrem notat. qui… …
6AUCEPS — cognomen Henrici I. Imperatoris quem vide. Est autem Hesychio Auceps ςτρουθιοπιαςὴς, qui aves capit; a Graeco verbo πιέζειν, quod mediô aevô pro capere vel carpere usurpatum est: seu potius πιάζειν, hoc enim eô sensu frequentius. Sic in… …
7AUSPICES — ab Avium inspectione dicti, inde futura praedicebant: Sicut Augures, garritum earum attendebant; quae tamen nomina saepe solent confundi. Fuêre autem Auspiciorum apud Roman. genera tria; Avium inspectio, de caelo observatio et tripudii… …
8AVES — varia apud Hebraeos nomina sortirae sunt. His namque a volatu Avis oph, dicitur et tsippor, quia mane surgit: Rapacis nomen proprium est ait ab involando et viruendo sumptum; ad quod alludit aquilae Graecum vocabulum αἰετός. A Deo e terris, non… …
9BUTEA — familia Romana, a buteone, i. e. accipitre sic dicta: cui principatus in auguriis olim dabatur, prosperô auspiciô a buteone sumptô. Plin. l. 10. c. 8. Vide infra …
10CATARACTAE seu CATARRACTAE — Graece Καταῤῥάκται, aves Diomedeae, apud Plinium, l. 10. c. 44. Nec Diomedeas praeteribo aves: Iuba cataractas vocat et eis esse dentes oculosque igneô colore, coetera candidas tradens. Sed non proprium hoc ullius avis, verum omnium praedatricium …