aż za dużo

  • 91obłowić się — dk VIa, obłowić sięwię się, obłowić sięwisz się, obłowić sięłów się, obłowić sięwił się rzad. obławiać się ndk I, obłowić sięam się, obłowić sięasz się, obłowić sięają się, obłowić sięaj się, obłowić sięał się, pot. «dużo zyskać, dużo zarobić,… …

    Słownik języka polskiego

  • 92opchać — dk I, opchaćam, opchaćasz, opchaćają, opchaćaj, opchaćał, opchaćany opychać ndk I, opchaćam, opchaćasz, opchaćają, opchaćaj, opchaćał, opchaćany, pot. «nakarmić zbyt obficie, za dużo» ◊ posp. Opychać kałdun, brzuch «najadać się» opchać się… …

    Słownik języka polskiego

  • 93ozór — m IV, D. ozora, Ms. ozorze; lm M. ozory 1. posp. «język, zwłaszcza język zwierzęcia; jęzor» ◊ Chlapnąć ozorem «powiedzieć coś bez zastanowienia, niepotrzebnie» ◊ Rozpuścić ozór «zacząć mówić dużo, byle co» ◊ Latać z ozorem «rozgłaszać coś,… …

    Słownik języka polskiego

  • 94pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… …

    Słownik języka polskiego

  • 95pieniądz — m II, D. a; lm M. e, D. pieniądzniędzy, N. pieniądzniędzmi «środek płatniczy przyjmowany w zamian za towary, usługi lub zwalniający od zobowiązań; moneta lub banknot obiegowy; także: fundusz, majątek, zasoby pieniężne» Pieniądz papierowy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 96płynąć — ndk Vb, płynąćnę, płynąćniesz, płyń, płynąćnął, płynąćnęła, płynąćnęli 1. «o płynie: przemieszczać się, lać się, toczyć się (w pewnym kierunku)» Płynie woda, roztopiony asfalt. Płynie rzeka, strumień (bystro, wartko, leniwie, spokojnie). Powoli… …

    Słownik języka polskiego

  • 97pofryzować — dk IV, pofryzowaćzuję, pofryzowaćzujesz, pofryzowaćzuj, pofryzowaćował, pofryzowaćowany «ufryzować wiele osób; porobić fryzury» Pofryzować dużo klientek, dużo głów. Pofryzować peruki w loki …

    Słownik języka polskiego

  • 98ponanosić — dk VIa, ponanosićnoszę, ponanosićsisz, ponanosićnoś, ponanosićsił, ponanosićnoszony 1. «nosząc wiele rzeczy, jedną po drugiej, zgromadzić dużą ich ilość» Ponanosił dużo chrustu na opał. Wiatr ponanosił śmieci. 2. «przynieść wiele rzeczy, każdą z… …

    Słownik języka polskiego

  • 99pożeracz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y rzad. «ten, kto pożera» ◊ Pożeracz książek «ten, kto dużo czyta» ◊ Pożeracz serc «ten, kto uwodzi wiele kobiet» ◊ Pożeracz prądu, energii, ciepła itp. «to, co zużywa, pochłania dużo prądu, energii, ciepła itp.» …

    Słownik języka polskiego

  • 100pożreć — dk XI, pożrećżrę, pożrećżresz, pożrećżryj, pożrećżarł, pożrećżarty pożerać ndk I, pożrećam, pożrećasz, pożrećają, pożrećaj, pożrećał, pożrećany «o zwierzętach, także pogardliwie lub żartobliwie o ludziach: zjeść coś łapczywie» Pies pożarł swoją… …

    Słownik języka polskiego