aż za dużo

  • 111wybiegać — I, wybiegaćam, wybiegaćasz, wybiegaćają, wybiegaćaj, wybiegaćał, ndk → wybiec wybiegać się dk «spędzić dużo czasu na bieganiu, nabiegać się dużo, do woli; wyhasać się» Dzieci wybiegały się w lesie. Pies wybiegał się na spacerze …

    Słownik języka polskiego

  • 112wylać — dk Xb, wylaćleję, wylaćlejesz, wylaćlej, wylaćlał, wylaćlali a. wylaćleli, wylaćlany wylewać ndk I, wylaćam, wylaćasz, wylaćają, wylaćaj, wylaćał, wylaćany 1. «lejąc usunąć płyn z jakiegoś naczynia, spowodować rozlanie się płynu po czymś» Wylać… …

    Słownik języka polskiego

  • 113wyżyłować — dk IV, wyżyłowaćłuję, wyżyłowaćłujesz, wyżyłowaćłuj, wyżyłowaćował, wyżyłowaćowany wyżyłowywać ndk VIIIa, wyżyłowaćowuję, wyżyłowaćowujesz, wyżyłowaćowuj, wyżyłowaćywał, wyżyłowaćywany 1. «usunąć z mięsa żyły, ścięgna, włókna itp., oczyścić mięso …

    Słownik języka polskiego

  • 114za — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku lub narzędniku» a) «w połączeniach z biernikiem tworzy wyrażenia, w których najczęściej są oznaczone: miejsce, do którego jest skierowane jakieś działanie… …

    Słownik języka polskiego

  • 115zagadać — dk I, zagadaćam, zagadaćasz, zagadaćają, zagadaćaj, zagadaćał, zagadaćany zagadnąć dk Va, zagadaćnę, zagadaćniesz, zagadaćnij, zagadaćnął, zagadaćnęła, zagadaćnęli, zagadaćnięty, zagadaćnąwszy zagadywać ndk VIIIa, zagadaćduję, zagadaćdujesz,… …

    Słownik języka polskiego

  • 116złoto — I n III, Ms. złocie, blm 1. «(Au) pierwiastek chemiczny z podgrupy miedziowców, liczba atomowa 79; metal szlachetny o barwie żółtej, miękki, kowalny, ciągliwy, odporny na działanie tlenu, powietrza, kwasów; w przyrodzie występuje rzadko,… …

    Słownik języka polskiego

  • 117żałować — ndk IV, żałowaćłuję, żałowaćłujesz, żałowaćłuj, żałowaćował 1. «odczuwać żal, smutek, przykrość z jakiegoś powodu, zwykle z powodu straty kogoś lub czegoś, niedostania, nieosiągnięcia czegoś» Żałuj, żeś tego nie widział (nie słyszał). Żałować… …

    Słownik języka polskiego

  • 118mieć dobry spust — 1) Być w stanie dużo zjeść; mieć olbrzymi apetyt Eng. To be able to eat a lot; to a healthy appetite 2) Być w stanie dużo wypić Eng. To be able to drink a lot …

    Słownik Polskiego slangu

  • 119mieć spust — 1) Być w stanie dużo zjeść; mieć olbrzymi apetyt Eng. To be able to eat a lot; to a healthy appetite 2) Być w stanie dużo wypić Eng. To be able to drink a lot …

    Słownik Polskiego slangu

  • 120bulić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, bulićlę, bulićli, bulićlony {{/stl 8}}– wybulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zabulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} emocjonalnie: płacić dużo : {{/stl 7}}{{stl 10}}No cóż, jak ci… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień