aż w końcu

  • 21suszyć — pot. Suszyć komuś głowę (o coś) «natrętnie, dokuczliwie kogoś prosić, upominać się wciąż o to samo; naprzykrzać się»: (...) często jechało się w nocy i nie trzeba było iść spać i w końcu, kiedy pożarło się całą wałówkę, można było tak długo… …

    Słownik frazeologiczny

  • 22kustoda — ż IV, CMs. kustodadzie; lm D. kustodaod druk. «w dawnych drukach i rękopisach: pierwsze słowo lub pierwsza sylaba z następnej strony (lub składki) umieszczane na końcu każdej strony (lub na końcu składki)» ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 23oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …

    Słownik języka polskiego

  • 24ostatni — 1. «znajdujący się na końcu; kończący jakiś cykl, szereg, jakąś serię itp.; taki, po którym nie będzie innego» Ostatni z rodu. Ostatni szereg. Ostatni seans. Ostatni pociąg. Ostatnie egzemplarze książki. ∆ praw. Ostatnia instancja «instancja… …

    Słownik języka polskiego

  • 25przeciwciężar — m IV, D. u, Ms. przeciwciężararze; lm M. y techn. «ciężar równoważący jednostronne obciążenie, np. na końcu liny przerzuconej przez krążek, na końcu dwuramiennej dźwigni» …

    Słownik języka polskiego

  • 26przypis — m IV, D. u, Ms. przypissie; lm M. y zwykle w lm «komentarz, objaśnienia, uwagi dodane przez autora lub wydawcę do tekstu dzieła, umieszczane zwykle u dołu stronicy, na końcu rozdziału lub na końcu dzieła» Przypisy do książki, do dzieła. Uwagi… …

    Słownik języka polskiego

  • 27blížati se — am se nedov. (ȋ) 1. prihajati bližje v prostoru: nekdo se bliža hiši; boječe se bližati / koraki se bližajo 2. prihajati časovno bližje: bliža se božič, rešitev, večer ∙ bliža se mi konec, zadnja ura kmalu bom umrl; ženska se že bliža tridesetim …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 28čŕta — e ž (ŕ) 1. nepretrgana vrsta točk: narediti, potegniti črto; pisati od črte do črte, čez črto; debela, tanka črta; navpična, poševna črta; cikcakasta, kriva, ravna črta; črti nista vzporedni / notna črta; pog. nogavice brez črte šiva, roba; blago …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 29izgínjati — am in zgínjati am nedov. (í) 1. z manjšanjem obsega, intenzivnosti postajati manj viden, manj opazen: barve bledijo in izginjajo / voda s poplavljenega področja izginja / ekspr. tla kar izginjajo pod nesnago // s prislovnim določilom z… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 30izgúbljati — am tudi zgúbljati am nedov. (ú) 1. nehote, nepričakovano prihajati v položaj, ko se ne ve, kje določena stvar je: otroci izgubljajo kape, rokavice / izgubljati sled 2. s širokim pomenskim obsegom postajati revnejši za a) kako stvar: izgubljati… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika