Niepocieszony

См. также в других словарях:

• niepocieszony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepocieszonyszeni {{/stl 8}}{{stl 7}} pogrążony w smutku, w żalu nie do ukojenia, głęboko zasmucony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być niepocieszonym po stracie czegoś, po czyimś odejściu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niepocieszony — niepocieszonyszeni «nie mogący znaleźć w niczym pociechy, nie do pocieszenia» Niepocieszona wdowa …   Słownik języka polskiego

• nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad …   Słownik języka polskiego

• nieutulony — nieutulonyleni książk. «nie dający się pocieszyć, utulić, uspokoić; niepocieszony» Nieutulony ból. Był nieutulony po stracie najbliższej osoby. ◊ Pozostali w nieutulonym żalu… «formuła kończąca zwykle zawiadomienie o śmierci kogoś z najbliższej… …   Słownik języka polskiego

• nieukojony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieukojonyjeni {{/stl 8}}{{stl 7}} niedający się ukoić, ułagodzić, pocieszyć; nieutulony, niepocieszony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieukojony żal, płacz. Nieukojona rozpacz. Nieukojony w bólu po stracie najbliższych.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień