ῥόγχος

  • 1ρογχός — ὁ, Α ῥωχμός. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ῥογχός έχει σχηματιστεί είτε από την ετεροιωμένη βαθμίδα τής ρίζας τού ρ. ῥέγχω* είτε υποχωρητικά από τον τ. ῥογχάζω] …

    Dictionary of Greek

  • 2ρόγχος — και ρόχος, ο, Ν [ρέγχω] 1. ροχαλητό, ροχάλισμα 2. ιατρ. στον πληθ. οι ρόγχοι χαρακτηρισμός τών πρόσθετων παθολογικών ήχων που παράγονται κατά την ακρόαση τών πνευμόνων σε ασθενείς με χρόνιες ή οξείες πνευμονικές παθήσεις 3. (φρ) «επιθανάτιος… …

    Dictionary of Greek

  • 3ρόγχος — ο (ιατρ.), αναπνευστικός ήχος όχι φυσιολογικός· «επιθανάτιος ρόγχος», η δύσκολη αναπνοή εκείνου που πεθαίνει …

    Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • 4roncar — (Del lat. rhonchare.) ► verbo intransitivo 1 Producir un sonido grave e intenso al respirar, mientras duerme: ■ roncaba tanto que me levanté de madrugada para no oírle. SE CONJUGA COMO sacar 2 ZOOLOGÍA Llamar el gamo, u otro cérvido, a la hembra… …

    Enciclopedia Universal

  • 5άσθμα — το (AM ἄσθμα και ἆσθμα) ιατρ. η ασθένεια, το άσθμα αρχ. μσν. 1. η πνοή, η αναπνοή 2. η ισχυρή πνοή, το δυνατό φύσημα (ζώου ή του ανέμου) αρχ. 1. το λαχάνιασμα 2. ο επιθανάτιος ρόγχος. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. άσθμα < *άνσθμα, που ανάγεται στην ΙΕ. ρίζα… …

    Dictionary of Greek

  • 6αγγελόκρουσμα — το [αγγελοκρούω] 1. αιφνίδιο θανατηφόρο πλήγμα, που καταφέρεται από τον άγγελο τού θανάτου, ή ασθένεια που προξενεί ακαριαίο θάνατο 2. επιθανάτιος ρόγχος, ψυχορράγημα …

    Dictionary of Greek

  • 7αγκομάχημα — και αγκομαχητό, το [αγκομαχώ] 1. δύσπνοια από κόπωση, ασθένεια κ.ά., λαχάνιασμα 2. επιθανάτιος ρόγχος, ψυχορράγημα 3. αναστεναγμός …

    Dictionary of Greek

  • 8ανάσυρμα — το (Α ἀνάσυρμα) νεοελλ. 1. ανάσερμα, επιθανάτιος ρόγχος 2. αθόρυβη διέλευση, διολίσθηση αρχ. αυτό που βγήκε από ανύπαντρη μητέρα, κλεψίγαμο …

    Dictionary of Greek

  • 9επιθανάτιος — ἐπιθανάτιος, α, ο (AM ἐπιθανάτιος, ον) [επιθάνατος] νεοελλ. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε ετοιμοθάνατο (α. «επιθανάτιος ρόγχος» β. «επιθανάτια αγωνία») αρχ. μσν. επικήδειος, νεκρικός («μέλος ἐπιθανάτιον») μσν. φρ. «ἐπιθανάτιον γράμμα» η… …

    Dictionary of Greek

  • 10μύσμα — το βαριά και συχνή αναπνοή με δύσπνοια, ρόγχος, βαθύς στεναγμός, βογγητό («όντε γροικώ αναστεναγμό και μύσμα τ αρρωστάρη», Ερωτόκρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μύσσω «βογγώ» + κατάλ. μα] …

    Dictionary of Greek