ὕμῖν
1υμίν — Α δοτ. πληθ. τής προσ. αντων. β προσ. τού συ. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. ὑμεῖς] …
2ὑμῖν — σύ thou dat 2nd pl …
3ὑμίν — σύ thou dat 2nd pl …
4ὕμιν — σύ thou dat 2nd pl (epic) …
5ὗμιν — σύ thou dat 2nd pl (doric) …
6Ηὐλήσαμεν ὑμῖν καὶ οὐκ ὠρχήσασθε. — ηὐλήσαμεν ὑμῖν καὶ οὐκ ὠρχήσασθε. См. Плясать по чужой дудке …
Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
7Τὸν μέσον δάκτυλον ἐκτείνας, οὗτος ὑμῖν ἔφη ἐσὶν ὁ ’Αθηναίων δημαγωγός. — τὸν μέσον δάκτυλον ἐκτείνας, οὗτος ὑμῖν ἔφη ἐσὶν ὁ ’Αθηναίων δημαγωγός. См. Пальцем показывать …
Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
8Ἥ ποῦ... ἐβόμβει τὰ ωτα ὑμῖν; ἀεὶ γὰρ ἐμέμνητο ή κεκτημένη μετὰ δακρύων. — См. Что то у меня в ушах звенит кто то поминает …
Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
9χὐμῖν — ὑμῖν , σύ thou dat 2nd pl …
10χὔμιν — ὕμιν , σύ thou dat 2nd pl (epic) …