ὅριος
1όριος — ὅριος, ον (Α) [όρος (Ι)] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στα όρια, στα σύνορα 2. (το αρσ.) Ὅριος α) προσωνυμία τού Διός ως προστάτη τών ορίων, τών σημείων τής ιδιοκτησίας β) προσωνυμία κάθε θεού προστάτη τής ιδιοκτησίας …
2ὅριος — of boundaries masc/fem nom sg …
3ὄριος — ὄρος implement for pressing grapes neut gen sg (doric) …
4ὅριοι — ὅριος of boundaries masc/fem nom/voc pl …
5παρόριος — (I) ον, Α παρόρειος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α) * + όριος (< ὄρος)]. (II) ον, Α 1. αυτός που βρίσκεται κοντά στα όρια, στα σύνορα 2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ παρόρια τα όρια, τα σύνορα. [ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(ά) * + όριος (< ὅρος [Ι]), πρβλ. μεθ… …
6υπερόριος — α, ο / ὑπερόριος, ία, ον, ΝΜΑ, θηλ. και ος, και ποιητ. ιων. τ. ὑπερούριος, ον, Α 1. αυτός που βρίσκεται ή τελείται πέρα από τα όρια ενός κράτους 2. το θηλ. ως ουσ. η υπερορία α) η πέρα από τα όρια ενός κράτους χώρα, η ξενιτιά (α. «έζησε χρόνια… …
7ὅρι' — ὅρια , ὅριον boundary neut nom/voc/acc pl ὅρια , ὅριος of boundaries neut nom/voc/acc pl ὅριε , ὅριος of boundaries masc/fem voc sg ὅριαι , ὁρία boundary fem nom/voc pl …
8ὅριον — boundary neut nom/voc/acc sg ὅριος of boundaries masc/fem acc sg ὅριος of boundaries neut nom/voc/acc sg ὁράω Inscr. destombeaux des rois imperf ind act 3rd pl (doric ionic) ὁράω Inscr. destombeaux des rois imperf ind act 1st sg (doric ionic) …
9Horivs — HORIVS, i, Gr. Ὅριος, ου, ein Beynamen des Apollo, unter welchem ihm die Argiver eine Kapelle erbaueten, und zwar, dem Vermuthen nach, als sie dereinst ihre Gränzen in etwas erweitert hatten. Pausan. Corinth. c. 35. p. 151. Er heißt daher von… …
10Terminalis — TERMINALIS, is, Gr. Ὅριος, ου, ein Beynamen des Jupiters, welchem Numa die Gränzsteine heiligete. Dion. Halic. A. R. l. II. c. 9. p. 133. Als sich die Einwohner zu Krotona und Sybaris wegen der Gränzen mit einander verglichen, so baueten sie… …
