ὁ θεῖος ἀνὴρ

  • 1θείος — (I) α, ο (AM θεῑος, α , ον, Α επικ. τ. θέειος και θεήιος, αιολ. τ. θήιος, λακων. τ. σείος) 1. αυτός που κατάγεται ή προέρχεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή ο σταλμένος από θεό («θεῑον γένος», Ομ. Ιλ.) 2. αυτός που ανήκει ή είναι αφιερωμένος σε… …

    Dictionary of Greek

  • 2ХРИСТИАНСТВО —         (от греч. «помазанник», «мессия»), одна из трёх мировых религий (наряду с буддизмом и исламом). Возникло в 1 в. в Палестине в контексте мистикомессианистских движений иудаизма, с которым, однако, вступило в острый конфликт. Первоначально… …

    Философская энциклопедия

  • 3Theios aner — ist altgriechisch (θεῖος ἀνήρ) und bedeutet göttlicher Mann oder Gottmensch. Der Begriff bezeichnet einen mit gotthaften Kräften ausgestatteten Menschen, der übermenschliche Taten vollbringt. Ludwig Bieler sieht Elemente des griechischen… …

    Deutsch Wikipedia

  • 4ПИФАГОР —     ПИФАГОР (Πυθαγόρας) (ок. 570, о. Самос после 500 до н. э., Метапонт), др. греч. философ, ученый, религиозно нравственный реформатор и политик. Личность П. и его учение являются предметом почти двухсотлетних споров. В литературе по… …

    Античная философия

  • 5MINGENS ad parictem — phasis usitata in Sacris, ubi, cum de domo aliqua ad internecionem delenda vel deleta, sermo est, legitur neminem esse relinquendum aut relictum, qui mingat ad parietem; puta in domo Nabalis, 1. Sam. c. 25. v. 22. Ieroboami, 1. Regum c. 14. v. 10 …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 6κομιδή — (I) κομιδή, ἡ (Α) 1. φροντίδα, μέριμνα («οὐ πρασιὴ ἄνευ κομιδῆς κατὰ κῆπον», Ομ. Οδ.) 2. τα αναγκαία («οὐ κομιδὴ κατὰ νῆα ἦεν ἐπηετανός», Ομ. Οδ.) 3. τροφή 4. μεταφορά εφοδίων 5. συγκομιδή και αποθήκευση καρπών (α. «ὁρῶντες τῶν τε ἐπιτηδείων τὴν… …

    Dictionary of Greek

  • 7АПОЛЛОНИЙ ТИАНСКИЙ — [греч. ̓Απολλώνιος ὁ Τυανεύς] (I в. по Р. Х.), философ пифагореец. Его жизнеописание составлено в нач. III в. Флавием Филостратом по просьбе Юлии Домны, жены имп. Септимия Севера. Основным источником своего труда автор называет дневники Дамида,… …

    Православная энциклопедия

  • 8АРТАПАН — [греч. ̓Αρτάπανος], евр. экзегет в Александрии, автор работы «О евреях» (Περὶ ̓Ιουδαίων) (или «Иудаика» (̓Ιουδαϊκά)). Она сохранилась во фрагментах у Евсевия Кесарийского (Praep. Evang. IX 18. 1; IX 23. 1 4; IX 27. 1 37), частично находит… …

    Православная энциклопедия

  • 9αλέξανδρος — I Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Άλλο όνομα του Πάρη που του δόθηκε επειδή, όταν ήταν μικρός, βοήθησε στη διάσωση των κοπαδιών από επιδρομή ληστών «αλεξήσας ποίμνια», παρέχοντας δηλαδή σε αυτά προστασία. 2. Γιος του Ευρυσθέα, που σκοτώθηκε στον… …

    Dictionary of Greek

  • 10πάνσοφος — η, ο / πάνσοφος, ον, Α και πάσσοφος, ον, ΝΜΑ αυτός που γνωρίζει τα πάντα παντογνώστης («πάσσοφος γὰρ μοι δοκεῑ ἀνήρ εἶναι καὶ θεῑος», Πλατ.) νεοελλ. (το αρσ. ως κύριο όν.) ο Πάνσοφος μία από τις προσωνυμίες τού Θεού. Επιρρ. πανσόφως και πάνσοφα… …

    Dictionary of Greek