ὁπηνίκ' ἂν ϑεὸς πλοῠν ἡμῖν εἴκῃ
1τηνικαύτα — Α επίρρ. 1. τηνίκα*, τότε ακριβώς («ὡς ὁπηνίκ ἄν θεὸς πλοῡν ἡμὶν εἴκῃ, τηνικαῡθ ὁρμώμεθα», Σοφ.) 2. εκείνη την ώρα τής ημέρας ή εκείνη την εποχή τού έτους (α. «τηνικαῡτα τοῡ θέρους», Αριστοφ. β. «τηνικαῡτα τοῡ ἔτους», Λουκιαν.) 3. με αυτές τις… …
