ὁμοτίμου
1ὁμοτίμου — ὁμοτί̱μου , ὁμότιμος equally valued masc/fem/neut gen sg …
2ομοτιμία — η (ΑΜ ὁμοτιμία) [ομότιμος] η ιδιότητα τού ομότιμου, το να είναι κανείς ομότιμος, η ομοιότητα ή ισότητα ως προς την τιμή ή ως προς την αξία, ισοτιμία νεοελλ. ο θεσμός τών ομοτίμων, τών ευγενών φεουδαρχών τού μεσαίωνα οι οποίοι αναγνώριζαν ως… …
3Χάλσμπορι, Χάρντιντζ-Στάνλεϊ-Τζίφαρντ, κόμης του- — (Halsbury, 1823 – 1921). Άγγλος νομομαθής και πολιτικός. Tο 1875 διορίστηκε από τον Ντισραέλι γενικός εισαγγελέας και μετά από μια διετία εξελέγη βουλευτής και εξακολούθησε έκτοτε να εκλέγεται βουλευτής έως το 1885, οπότε πήρε τον τίτλο του… …
