ὁμάκοοι

1ομάκοοι — ὁμάκοοι, οἱ (Α) (στους Πυθαγορείους) συνήκοοι, συνακροατές, συμμαθητές. [ΕΤΥΜΟΛ. &LT; ομ(ο) * + άκοος (&LT; ἀκούω), πρβλ. συν άκοος)] …

Dictionary of Greek
2ὁμακόοις — ὁμάκοοι fellow hearers masc dat pl …

Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
3ὁμακόων — ὁμάκοοι fellow hearers masc gen pl …

Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
4ομ(ο)- — [ΑΜ ὁμ(ο) ] α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ὁμός και δηλώνει ότι: α) κάτι γίνεται μαζί, ταυτοχρόνως με κάτι άλλο (πρβλ. ομο βλαστώ, ομο βροντία, ομό δουπος, ομό ζευκτος, ομο θαμνώ) β) το δηλούμενο …

Dictionary of Greek
5ομακοείον — ὁμακοεῑον και ὁμακόϊον, τὸ (ΑΜ) [ομάκοοι] τόπος συνάθροισης και ακρόασης τών μαθητών τού Πυθαγόρα …

Dictionary of Greek

Словари и энциклопедии на Академике