ὀφελής
1οφελής — ὀφελής, ές (Α) επωφελής. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὀφέλλω (ΙΙ), επίθ. σχηματισμένο μτγν. πιθ. κατ αποκοπή από τα σύνθ. σε ωφελής (< ὄφελος)] …
2ὀφελῶν — ὄφελος furtherance neut gen pl (attic epic doric) ὀφέλλω IG fut part act masc nom sg (attic epic doric) ὀφελής advantageous masc/fem/neut gen pl (attic epic doric) ὀφελός masc gen pl …
