ὀρθό-κρανος
1μυριόκρανος — μυριόκρανος, ον (Α) αυτός που έχει αναρίθμητα κεφάλια, μυριοκέφαλος. [ΕΤΥΜΟΛ. < μυρι(ο) * + κρανος (< *κρᾶνον), πρβλ. ορθό κρανος, τρί κρανος] …
2πολιόκρανος — ον, Α αυτός που έχει ψαρές τρίχες στο κεφάλι του, γκριζομάλλης. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολιός «ψαρός, υπόλευκος» + κρανος (< *κρανον [πρβλ. κρανίον]), πρβλ. μακρό κρανος, ορθό κρανος] …
3πολύκρανος — ον, Α 1. πολυκέφαλος («πολύκρανος δράκων», Ευρ.) 2. (για τη ρωμ. σύγκλητο) πολυμελής («ἀρχὴ λευκή και πολύκρανος», Χρησμ. Σιβ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + κρανος (< *κρᾱνον, βλ. λ. κρανίο), πρβλ. ορθό κρανος] …
4ραιβόκρανος — η, ο / ῥαιβόκρανος, ον, ΝΜΑ αυτός που έχει ραιβό, δηλαδή στραμμένο, το κεφάλι του προς τη μία πλευρά, στραβοκέφαλος, στραβολαίμης νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το ραιβόκρανο ιατρ. ανωμαλία κατά την οποία η κεφαλή έλκεται προς το ένα πλάγιο και… …
5υψίκρανος — ον, Μ υψικόρυφος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + κρανος (< *κρᾶνον, πρβλ. κρανίον), πρβλ. ὀρθό κρανος] …
6ψιλόκρανος — ον, Μ ψιλοκόρρης*, φαλακρός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ψιλός + κρανος (< *κρᾶνον, πρβλ. κρανίον), πρβλ. ορθό κρανος] …
7Ελλαδα - Μυθολογία — ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ Το μυθολογικό υλικό είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας των αρχαίων κοινωνιών να ερμηνεύσουν τον κόσμο, τη ζωή και τις σχέσεις των ανθρώπων. Οι ελληνικοί μύθοι αποτελούν μια κοινωνική, συλλογική προσπάθεια κατανόησης και… …