ὀπός

  • 61opoterapia — (Del gr. opos, zumo + therapia, curación.) ► sustantivo femenino MEDICINA Tratamiento mediante el empleo de órganos y extractos de origen animal, o de las hormonas aisladas de sus glándulas endocrinas. SINÓNIMO organoterapia * * * opoterapia (de… …

    Enciclopedia Universal

  • 62CHALNE vel CHALANE — CHALNE, vel CHALANE civitas quam aedificavit Assur. Gen. c. 10. v. 12. De qua sic Bochart. in Phaleg. l. 1. c. 8. Una, inquit, e 4. urbibus, quas in terra Sinhar condidit Nimrod, Chalne dicitur, vel Chalane. Gen. c. 10. v. 10. I. e. Ctesiphon,… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 63GALBANUM — in Syriae monte Amano nascitur e ferula, quam eiusdem nominis resinae modo stagonitin appellant. Quod maxime laudant, cartilaginosum, purum, ad similitudinem Hammoniaci, minimeque lignosum sic quoque adulteratur fabâ aut sagapeno. Sincerumsi… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 64OPOBALSAMUM — de succo proprie, sicut balsamum de aibore; cum Iustin. l. 36. c. 3. inversâ vice opobalsamum pro arbore, balsamum pro lacrima posuerit: Graece ὀποβάλσαμον, quasi ὀπὸς τῆς βαλσάμου. Plin. l. 12. c. 25. Sucus e plaga manat, quem opobalsamum vocant …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 65SAPA — priscis Latinis humor arborum est, vere et autumnô abundans, Gall. Seve; a Graeco ὀπὸς, i. e. sucus. Ceinpro defruto accipi coepit; quod Siculi Vinum coctum, et Romani rectius mustum coctum appellant. Plinius tamen inter sapam et desrutum… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 66SAPOR, an a SAPUS — quod ab ὀπός? dixerunt autem Veteres ὁπὸν: seu sapum aut sapam, humorem illum arborum, qui vere ac autumnô abundat: an potius ab ὀπόρ? Sane Sapor, h. e. ἡ γεῦσις, ex succo et humore. Unde Saporem pro succo aliquando posuêre. Tibullus, l. 4. El. 4 …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 67Αιθίοψ — Μυθολογικό πρόσωπο. Γιος του Ηφαίστου, από τον οποίο πήραν το όνομά τους οι Αιθίοπες και η Αιθιοπία. Πιστεύεται πως η σχέση με τον σιδηρουργό Ήφαιστο οφείλεται στο μαύρο χρώμα των Αιθιόπων. * * * Αἰθίοψ ( οπος), ο (Α) βλ. Αιθίοπας. Στη Μυκηναϊκή… …

    Dictionary of Greek

  • 68Κεκροπίδης — Κεκροπίδης, ὁ (Α) 1. στον πληθ. οἱ Κεκροπίδαι οι απόγονοι τού μυθικού βασιλιά τής Αθήνας Κέκροπος, οι Αθηναίοι. [ΕΤΥΜΟΛ. < κύρ. όν. Κέκροψ, οπός + κατάλ. ίδης (πρβλ. Κρον ίδης, Ομηρ ίδης)] …

    Dictionary of Greek

  • 69Κεκρόπιος — Κεκρόπιος, ία, ον (Α) 1. αυτός που ανήκει στον Κέκροπα, Αθηναίος, αθηναϊκός 2. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) oἱ Κεκρόπιοι οι Αθηναίοι 3. (το θηλ. ως κύρ. όν.) ἡ Κεκροπία α) η Αθήνα β) δήμος τής αρχαιότατης Αττικής 4. το ουδ. ως ουσ. τὸ Κεκρόπιον τμήμα… …

    Dictionary of Greek

  • 70Πελοπόννησος — I Ιστορική και γεωγραφική περιοχή της Ελλάδας, η νοτιότερη και μεγαλύτερη χερσόνησος της χώρας και η νοτιότερη της Ευρώπης. Εκτείνεται μεταξύ των παραλλήλων 38° 20’ (ακρωτήριο Δρέπανο) και 36° 23’ (ακρωτήριο Ταίναρο) και των μεσημβρινών 210° 10’… …

    Dictionary of Greek