ἱστο-πέδη

  • 1τροχοπέδη — η, ΝΑ 1. μηχανισμός επίσχεσης ή επιβράδυνσης τής κίνησης περιστρεφόμενου τροχού, φρένο 2. μτφ. εμπόδιο («η αδιαλλαξία τής μιας από τις ενδιαφερόμενες πλευρές αποτελεί τροχοπέδη για την πρόοδο τών συνομιλιών»). [ΕΤΥΜΟΛ. < τροχός + πέδη «δεσμός» …

    Dictionary of Greek

  • 2πους — Όρος που δηλώνει τη μετρική μονάδα των ελληνικών και λατινικών στίχων. Διακρίνουμε στους π. μία άρση (ισχυρή συλλαβή, συνήθως μακρά, στην οποία πέφτει ο ρυθμικός τόνος) και μία θέση (ασθενή συλλαβή). Η βραχεία συλλαβή (υ) υπολογιζόταν ως μετρική… …

    Dictionary of Greek