ἥδε δ
1ηδέ — ἠδέ (Α) (σύνδ.) 1. και 2. (συνήθως σε αντιστοιχία και συσχετισμό με προηγούμενο ἠμέν) «ἠμέν... ἠδέ» και... και 3. (συχνά προηγείται το τε) «τε... ἠδέ» και... καί («σκῆπτρον τ ἠδὲ θέμιστας», Ομ. Ιλ.) 4. «ἠδὲ καί» και επίσης 5. «μέν... ἠδέ» και 6.… …
2ήδε — ἥδε (Α) θηλ. τής δεικτ. αντων. όδε …
3ἠδέ — and indeclform (conj) …
4ἡδέ' — ἡδέα , ἡδύς pleasant masc/fem acc sg (ionic) ἡδέα , ἡδύς pleasant fem nom/voc sg (epic ionic) ἡδέα , ἡδύς pleasant neut nom/voc/acc pl (epic ionic) ἡδέα , ἡδύς pleasant neut nom/voc/acc pl (epic ionic) ἡδέϊ , ἡδύς pleasant masc/neut dat sg ἡδέϊ …
5ἥδε — ὅδε this fem nom sg …
6ἦδε — ἔδω eat imperf ind act 3rd sg (epic) …
7ᾔδε' — ᾔδεο , ἀείδω il.Parv.. imperf ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic aeolic) ᾔδεα , οἶδα see plup ind act 1st sg (epic ionic) ᾔδει , οἶδα see plup ind act 3rd sg (attic epic) ᾔδεε , οἶδα see plup ind act 3rd sg (epic ionic) …
8ᾖδε — ἀείδω il.Parv.. imperf ind act 3rd sg (attic epic ionic) …
9όδε, ήδε, τόδε — (Α ὅδε, ἥδε, τόδε) (δεικτική αντωνυμία τής αρχαίας ελληνικής η οποία σχηματίστηκε με την προσθήκη τού εγκλιτικού δε στην παλαιά δεικτική αντωνυμία ὅ, ἥ, τό και κλίνεται σε όλες τις πτώσεις όπως αυτή) 1. (χρησιμοποιείται, σε αντίθεση με τις… …
10ἠδ' — ἠδέ , ἠδέ and indeclform (conj) …
