ἡ φιλοτήσιος
1φιλοτήσιος — of friendship masc nom sg φιλοτήσιος of friendship masc/fem nom sg …
2φιλοτήσιος — ία, ον, ΜΑ, θηλ. και ος, και φιλητήσιος, ία, ον, και δωρ. τ. φιλοτάσιος, ον, Α 1. αυτός που γίνεται από φιλία, από αγάπη 2. αυτός που προκαλεί, που δημιουργεί φιλία 3. (κατ επέκτ.) ευάρεστος, προσφιλής («φιλοτήσιον βρῶμα συσκευάζομεν», Ευστ.) αρχ …
3φιλοτήσιον — φιλοτήσιος of friendship masc acc sg φιλοτήσιος of friendship neut nom/voc/acc sg φιλοτήσιος of friendship masc/fem acc sg φιλοτήσιος of friendship neut nom/voc/acc sg …
4φιλοτησίου — φιλοτήσιος of friendship masc/neut gen sg φιλοτήσιος of friendship masc/fem/neut gen sg …
5φιλοτησίῳ — φιλοτήσιος of friendship masc/neut dat sg φιλοτήσιος of friendship masc/fem/neut dat sg …
6φιλοτήσια — φιλοτήσιος of friendship neut nom/voc/acc pl φιλοτήσιος of friendship neut nom/voc/acc pl …
7φιλοτήσιε — φιλοτήσιος of friendship masc voc sg φιλοτήσιος of friendship masc/fem voc sg …
8φιλοτησίαις — φιλοτήσιος of friendship fem dat pl …
9φιλοτησίῃ — φιλοτήσιος of friendship fem dat sg (epic ionic) …
10-ήσιος — κατάληξη επιθέτων τής αρχαίας μεσαιωνικής και νέας Ελληνικής. Στην Αρχαία η κατάλ. ήσιος εμφανίζεται, κυρίως, αφ ενός μεν σε θέματα με χαρακτήρα οδοντικό (πρβλ. βιοτήσιος, φιλοτήσιος κ.ά.), αφ ετέρου δε σε επίθετα που έχουν χρονική σημασία (πρβλ …
- 1
- 2