ἡ τυραννὶς πολλά τ' ἄλλ' εὐδαιμονεῖ
1ευδαιμονώ — έω (ΑΜ εὐδαιμονῶ, έω Μ και άω) [ευδαίμων] είμαι πράγματι ευτυχισμένος, δεν έχω δυσκολίες ή στενοχώριες αρχ. 1. πλεονεκτώ («ἡ τυραννὶς πολλὰ τ ἄλλ εὐδαιμονεῑ κἄξεστιν αὐτῇ δρᾱν... ἂ βούλεται», Σοφ.) 2. και ως ευχή («εὐδαιμονοίης», Ευρ.) …
