ἡ καλή

  • 111ευηκοΐα — η (ΑΜ εὐηκοΐα) [ευήκοος] νεοελλ. καλή ακοή, καλή κατάσταση τών οργάνων τής ακοής αρχ. μσν. 1. υπακοή («εἰς εὐηκοΐαν πνευματικὴν καὶ πειθὼ καὶ ὑπακοήν», Ευστ.) 2. η ευμενής ακρόαση τών ευχών από τους θεούς …

    Dictionary of Greek

  • 112ευκατάστατος — η, ο (ΑΜ εὐκατάστατος, ον) νεοελλ. αυτός που βρίσκεται σε καλή οικονομική κατάσταση, ο εύπορος, ο πλούσιος αρχ. μσν. 1. (για πρόσωπα και πράγματα) αυτός που βρίσκεται σε καλή κατάσταση, ο τοποθετημένος καλά, ο σταθερός 2. (για κρήνη) αυτή που… …

    Dictionary of Greek

  • 113ευκλήρημα — εὐκλήρημα, τὸ (Α) [ευκληρώ] 1. αγαθός κλήρος, καλή μοίρα, καλή τύχη 2. ευτύχημα, κατόρθωμα …

    Dictionary of Greek

  • 114ευκληρία — εὐκληρία, ἡ (ΑΜ) [εύκληρος] καλή τύχη, ευτυχία, ευημερία («ἐν εὐκληρίᾳ βίου ἀναστρεφόμενος», Ευστ.) αρχ. 1. καλή κληρονομιά, ευμάρεια, οικονομική άνθηση 2. επιτυχία καλού κλήρου …

    Dictionary of Greek

  • 115ευκολία — η (ΑΜ εὐκολία, Μ και εὐκολιά) [εύκολος] η ιδιότητα τού εύκολου, η ευχέρεια, η άνεση (α. «ευκολία στο γράψιμο» β. «εὐκολία πρὸς τὴν ποίησιν» ικανότητα, ευχέρεια στο να γράφει κάποιος στίχους, Πλούτ.) νεοελλ. 1. χρηματική διευκόλυνση, εκδούλευση,… …

    Dictionary of Greek

  • 116ευκρινής — ές (ΑΜ εὐκρινής, ές) 1. σαφής, φανερός, καθαρός, διαυγής (α. «η άποψή σου έγινε πολύ ευκρινής» β. «τῆμος δ εὐκρινέες τ αὖραι καὶ πόντος ἀπήμων» όταν οι άνεμοι είναι σταθεροί και όχι συγκεχυμένοι, Ησίοδ. γ. «οὐκ εὐκρινές ἐστι πρὸς τὴν ἀκοήν» δεν… …

    Dictionary of Greek

  • 117ευλογία — Οξεία λοιμώδης και μεταδοτική νόσος με επιδημικό χαρακτήρα και με βαριά γενικά συμπτώματα και δερματικές εκδηλώσεις (φλύκταινες). Παρατηρείται φυλετική προδιάθεση προς τη μαύρη φυλή. Η ε. (γνωστή από τους αρχαιότατους χρόνους στους λαούς της… …

    Dictionary of Greek

  • 118ευμέθοδος — η, ο (ΑΜ εὐμέθοδος, ον) 1. αυτός που έχει καλή μέθοδο, ο μεθοδικός, ο συστηματικός («τρόποι δὲ ἀναχρονισμοῡ εὐμέθοδοι καὶ παρὰ Σοφοκλεῑ», Ευστ.) 2. (για πρόσ.) μεθοδικός, ακριβής («εὐμέθοδος ἰατρός», Αλέξ. Τραλλ.) 3. το ουδ. ως ουσ. το… …

    Dictionary of Greek

  • 119ευμεθόδευτος — εὐμεθόδευτος, ον (ΑΜ) (για πρόσ.) αυτός που έχει ή που γίνεται με καλό σύστημα, με καλή μέθοδο, ο ευμέθοδος («εὐμεθόδευτος ἰατρός», Στέφ. Αθ.) αρχ. αυτός που τελείται με σύστημα, με καλή μέθοδο, ο μεθοδικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + μεθοδεύω] …

    Dictionary of Greek

  • 120ευμοιρώ — (ΑΜ εὐμοιρῶ, έω) [εύμοιρος] έχω καλή τύχη, ευτυχώ, ευδαιμονώ νεοελλ. έχω την καλή τύχη να έχω στην κατοχή μου, να κατέχω μσν. αρχ. έχω αφθονία κάποιου πράγματος, είμαι πλούσιος σε κάτι («τῆς κρείττονος παρά σοι εὐμοιρησάτω καὶ μερίδος καὶ… …

    Dictionary of Greek

Страницы