ἠΐθεος
1ηίθεος — ἠίθεος και συνηρ. τ. ήθεος, δωρ. φθεος, αιολ. ἠΐθεος, ό και σπαν. θηλ. ἠϊθέη (Α) 1. άγαμος, ανύπαντρος νέος, νέος που βρίσκεται σε ώρα γάμου, το παλικάρι («ἵστασαν χορούς παρθένων τε καὶ ἠϊθέων», Ηρόδ.) 2. οι θεωροί που στέλνονταν στη Δήλο 3.… …
2ἠίθεος — unmarried youth masc nom sg …
3ἠιθέοιο — ἠίθεος unmarried youth masc gen sg (epic) …
4ἠιθέοις — ἠίθεος unmarried youth masc dat pl …
5ἠιθέοισι — ἠίθεος unmarried youth masc dat pl (epic ionic aeolic) …
6ἠιθέοισιν — ἠίθεος unmarried youth masc dat pl (epic ionic aeolic) …
7ἠιθέου — ἠίθεος unmarried youth masc gen sg …
8ἠιθέους — ἠίθεος unmarried youth masc acc pl …
9ἠιθέων — ἠίθεος unmarried youth masc gen pl …
10ἠιθέῳ — ἠίθεος unmarried youth masc dat sg …
Страницы