ἕρκειος ς
1ερκείος — ἑρκεῑος, ον και ἑρκεῑος, α ον (Α) [έρκος] 1. αυτός που ανήκει στο έρκος, στο προαύλιο («ἑρκεῑαι πύλαι, θύραι» οι πύλες, οι θύρες τής αυλής, Αισχύλ.) 2. αυτός που ανήκει στην οικία (α. «πρὸς κίον’ ἑρκείου στέγης» στον στύλο τής στέγης τού σπιτιού …
2ἑρκεῖος — of masc nom sg ἑρκεῖος of masc/fem nom sg …
3ἕρκειος — masc/fem nom sg …
4ἑρκεῖον — ἑρκεῖος of masc acc sg ἑρκεῖος of neut nom/voc/acc sg ἑρκεῖος of masc/fem acc sg ἑρκεῖος of neut nom/voc/acc sg …
5ἑρκείων — ἕρκειος masc/fem/neut gen pl ἑρκεί̱ων , ἑρκεῖος of fem gen pl ἑρκεί̱ων , ἑρκεῖος of masc/neut gen pl ἑρκεί̱ων , ἑρκεῖος of masc/fem/neut gen pl …
6ἑρκείοιο — ἕρκειος masc/fem/neut gen sg (epic) ἑρκεί̱οιο , ἑρκεῖος of masc/neut gen sg (epic) ἑρκεί̱οιο , ἑρκεῖος of masc/fem/neut gen sg (epic) …
7ἑρκείου — ἕρκειος masc/fem/neut gen sg ἑρκεί̱ου , ἑρκεῖος of masc/neut gen sg ἑρκεί̱ου , ἑρκεῖος of masc/fem/neut gen sg …
8ἑρκείους — ἕρκειος masc/fem acc pl ἑρκεί̱ους , ἑρκεῖος of masc acc pl ἑρκεί̱ους , ἑρκεῖος of masc/fem acc pl …
9ἑρκείῳ — ἕρκειος masc/fem/neut dat sg ἑρκεί̱ῳ , ἑρκεῖος of masc/neut dat sg ἑρκεί̱ῳ , ἑρκεῖος of masc/fem/neut dat sg …
10ἕρκειον — ἕρκειος masc/fem acc sg ἕρκειος neut nom/voc/acc sg …