ἔχις

  • 31Echion (Sparte) — Echion (griechisch Ἐχίων, genauer Ἐχίονος ‚Schlangenmann‘ von ἔχις echis ‚Schlange‘) ist in der griechischen Mythologie einer der fünf überlebenden Sparten (Spartoi, ‚gesäte Männer‘), die aus den von Kadmos gesäten Drachenzähnen… …

    Deutsch Wikipedia

  • 32Échion (Thèbes) — Pour les articles homonymes, voir Échion. Dans la mythologie grecque, Échion (en grec ancien Εχίων / Ekhíôn, « fils de vipère », de ἔχις / ekhis, « vipère ») est l’un des cinq Spartes (hommes semés) qui ont aidé Cadmos à… …

    Wikipédia en Français

  • 33Ехидновые — Ехидновые …

    Википедия

  • 34ANGUIS — ab ἄχις, quod Siculi Dotes dicebant pro ἔχις, n additô more Latinorum; a serpente distinguitur. Plin. l. 8. c. 59. Iam quaedam animalia indigenis innoxia advenas interimunt, sicut serpentes parvae in Tirynthe, quas terrâ nasci proditur: item in… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 35ECHITES — gemma vipereas habens maculas, unde nomen, memoratur Plin. l. 37. c. 11. ab ἔχις, Lat, anguis. Sicut ophites a serpentis similitudine appiellationem accepit: quid autem inter utrumque hoc genus discriminis sit, vide supra in voce Anguis …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 36VIPERA — Isidoro, Origin. l. 12. c. 4. quod vi pariat, uti Graecis Grammaticis plerisque ἔχις, quia ἔχῃ, contineat usque ad mortem fetum. Nempe viperam marem in coitu caput inserere ori coniugis ac in illud exspuere semen, illamque, rabidâ libidinis… …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 37έγχελυς — Μυθολογικό θαλάσσιο τέρας της Κω. Κατά τη μυθολογία, το σκότωσε ο βασιλιάς της Κω Κρίσαμης, επειδή του άρπαξε από το μεγάλο κοπάδι του το ωραιότερο πρόβατο. Από τότε η Έ. εμφανιζόταν συχνά στα όνειρα του Κρίσαμη και του ζητούσε να τη θάψει.… …

    Dictionary of Greek

  • 38έχιον — το (Α ἔχιον) [έχις] νεοελλ. βοτ. γένος αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών τής οικογένειας βοραγινίδες, κν. βοϊδόγλωσσα αρχ. βοτ. το φυτό σαπωνόφυτον το ωκιμοειδές …

    Dictionary of Greek

  • 39εχένταυρος — ἐχένταυρος, ὁ (Μ) πιθ. είδος θαλασσινού κενταύρου. [ΕΤΥΜΟΛ. Συμφυρμός < έχις «έχιδνα» + κένταυρος] …

    Dictionary of Greek

  • 40εχίδηκτος — ἐχίδηκτος, ον (Μ) αυτός που έχει δαγκωθεί από οχιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < έχις «οχιά» + δηκτος (< δάκνω «δαγκώνω»), πρβλ. θηριό δηκτος, κυνό δηκτος, οφιό δηκτος] …

    Dictionary of Greek