ἔν-δρυον
1δρύον — δρύος woodland masc acc sg …
2SOLYMA — I. SOLYMA singularis, et pluralis numeri, et Solymae, urbs clarissima Iudaeae, quae et Hierosolyma. Iuvenal. St. 6. v. 544. Interpres legum Solymarum. Item Solyma, urbs Lyciae mediterran. in colle, quae Solymus Straboni dicitur apud urbem… …
3SOLYMI — populi in summis Tauri montis iugis constituti, inter Lycios et Pisidas, proterea a Strabone nunc his nunc illis attribuuntur. Deos hic oluêre post mortem tres istos e Viris Principibus, Ἄρσαλον, Δρύον, Τροσωβιόν, ut eos appellat Plut. de defect …
4ARYTUS — Graece Α῎ρυτος, Solymis cultus, vide Eusebium Praepar. Euang. l. 5. c. 5 Α῎ρυος vocat Theodoretus Graec. affect. cur. l. 3. Δρύον Plutarchus de Def. Oracul. Vide infra Solymi …
5MONOXYLON — Graece Μονόζυλον, apud Plin. l. 6. c. 23. Regio autem, ex qua piper monoxylis lintribus Becaren convehunt, vocatur Cottonara; ubi τὸ lintribus ex glossemate in textum receptum esse, sentit Stewech. super Vegetium l. 3. c. 7. Navigii genus est, ex …
6γεράνδρυον — γεράνδρυον, το (Α) γέρικο δέντρο, κορμός ή κούτσουρο. [ΕΤΥΜΟΛ. Σχηματισμός κατά τον τύπο τού μελάν δρυον] …