ἐρειποτόπιον
1ερειποτόπιον — ἐρειποτόπιον, τὸ (AM) τόπος γεμάτος από ερείπια, γεμάτος χαλάσματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ερείπω + τόπιον, αντί *ερειπιοτόπιον] …
2ἐρειποτόπιον — heap of ruins neut nom/voc/acc sg …
1ερειποτόπιον — ἐρειποτόπιον, τὸ (AM) τόπος γεμάτος από ερείπια, γεμάτος χαλάσματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ερείπω + τόπιον, αντί *ερειπιοτόπιον] …
2ἐρειποτόπιον — heap of ruins neut nom/voc/acc sg …