ἐπορούω
1επορούω — ἐπορούω (Α) 1. επιτίθεμαι με ορμή («οἱ δὲ λύκοι ὣς ἀλλήλοις ἐπόρουσαν», Ομ. Ιλ.) 2. κατευθύνομαι βιαστικά προς κάποιον («Τυδεΐδῃ δ’ ἐπόρουσε θεά», Ομ. Ιλ.) 3. (για τον ύπνο) έρχομαι ξαφνικά («ὅτε ὁ γλυκὺς ὕπνος λυσιμελὴς ἐπόρουσε», Ομ. Ιλ.).… …
2ἐπορούσαντα — ἐπορούω spring at aor part act neut nom/voc/acc pl ἐπορούω spring at aor part act masc acc sg …
3ἐπορούσεις — ἐπορούω spring at aor subj act 2nd sg (epic) ἐπορούω spring at fut ind act 2nd sg …
4ἐπορούειν — ἐπορούω spring at pres inf act (attic epic) …
5ἐπορούσαντες — ἐπορούω spring at aor part act masc nom/voc pl …
6ἐπορούσαντι — ἐπορούω spring at aor part act masc/neut dat sg …
7ἐπόρουσα — ἐπορούω spring at aor ind act 1st sg (homeric ionic) …
8ἐπόρουσαν — ἐπορούω spring at aor ind act 3rd pl (homeric ionic) …
9ἐπόρουσε — ἐπορούω spring at aor ind act 3rd sg (homeric ionic) …
10ἐπόρουσεν — ἐπορούω spring at aor ind act 3rd sg (homeric ionic) …
- 1
- 2