ἐπηετανόν
1ἐπηετανόν — ἐπηετανός abundant masc acc sg ἐπηετανός abundant neut nom/voc/acc sg ἐπηετανός abundant masc/fem acc sg ἐπηετανός abundant neut nom/voc/acc sg …
2επηετανός — ἐπηετανός, όν και ός, ή, όν (Α) 1. αυτός που διαρκεί έναν χρόνο 2. πλούσιος, αρκετός («σῑτον ἐπηετανὸν παρέχοιμι», Ομ. Οδ.) 3. (για δέντρο) δασύφυλλος, με πλούσιο φύλλωμα 4. (το ουδ. ως επίρρ.) επηετανόν άφθονα, πλουσιοπάροχα. [ΕΤΥΜΟΛ. < επ(ί) …
3FOENUM — beum pabulum, Iob. c. 40. v. 1. ubi de Behemoth, sen hippopotamo, ut Bocharto visum, dicitur; Foenum quasi bos comedet, ut Hebraea Hieronym. vertit. Unde est, quod apud Sirachidem arator invigilat ἐις χορτάσματα δαμάλεων, Eccl. c. 38. v. 28. Et… …
4PLUMEUM Tomentum — exsculpere conantur nonnulli, ex illo Martialis, l. 14. Epigr. 162. cui tit. Foenum. Fraudatâ tumeat facilis tibi culcita plamâ, Non venit ad duros pallida cura toros. Et Hadr. Iunius tomentum Lingonicum (Leuconicum appellatum ipsi, quasi a… …
5θήσαι — θῆσαι (Α) (απρμφ. αορ. αμάρτυρου ενεστ. *θάω έχουν παραδοθεί μόνο οι τ. θῆσαι, θῆσθαι, θησάμενος) 1. (αμτθ.) πίνω γάλα από τη θηλή, θηλάζω, βυζαίνω (α. «θήσατο μαζόν» θήλασε [από] το στήθος β. «ἀλλ’ αἰεὶ παρέχουσιν ἐπηετανὸν γάλα θῆσθαι» τα… …